شهروند| سیدمحمد بهشتی مدیری تمام‌عیار دهه شصتی است، آرمانگرا و از همه چیز شاکی. بهشتی با فارس گفت‌وگویی انجام داده و نظرات جالب و جنجالی درباره مدیریت فرهنگی در دولت کنونی و مشکلاتی که سینمای ایران در سال‌های اخیر با آن دست به گریبان است، مطرح کرده است. بهشتی به لزوم تغییر در قانون اساسی و این‌که باید پافشاری کنیم، اسلامیت در آثار محقق شود، تأکید دارد. درعین حال معتقد است، ممیزی شیوه رفتاری نظارتی و سلبی است که درشرایط امروز جواب نمی‌دهد: با اتهام فیلم جشنواره‌ای، سیاه‌نمایی و امثال آن، بسیاری از موفقیت‌هایی که سینمای ایران در بخش بین‌المللی از ابتدای دهه60 تا امروز به دست آورده، سرکوب شده‌اند.
بهشتی با بیان این‌که از سال 1364 صدها موفقیت بین‌المللی سینمای ایران کسب کرده است، اما از آن میان تعداد معدودی را که اغراض سیاسی داشتند، علم کردیم و کل فعالیت را زیر سوال می‌بریم، افزود: سال‌ها بود مردم با سینما قهر کرده بودند، امسال که به دیدن فیلم‌ها در سالن سینما رفتند، حمله می‌کنیم. اگر اشکالی وجود دارد، اشکالش را مرتفع کنیم. نه این‌که کل آن را زیر سوال ببریم. پتانسیل درون خودمان را بشناسیم و با اتکا به این پتانسیل‌ها می‌توانیم مدیریت کنیم.
او در پاسخ به این سوال که «به جز در دوره دولت احمدی‌نژاد که در بخش خصوصی فعال بودید، در بقیه دولت‌ها حضور داشتید. چرا همه جا هستید اما هیچ مسئولیتی متوجه شما نیست؟» این‌طور پاسخ داد: برای این‌که من در هرجایی که بودم، مرا اخراج کردند. من از فارابی اخراج شدم. همه جا به محض این‌که یک سروسامانی حوزه مسئولیت من گرفته است، مرا اخراج کردند و گفتند، دیگر صلاحیت حضور ندارید! در دولت آقای احمدی‌نژاد من از سازمان میراث فرهنگی اخراج شدم. من به اراده خودم نیامدم.
او دربخش دیگری از این گفت‌وگو انتقادهایی را به مدیریت فرهنگی در دولت یازدهم نسبت داد: به نظرم مشکلی که در دولت آقای روحانی وجود دارد، به دلیل اولویت‌هایی که برای دولت وجود داشته، متأسفانه به صورت جدی به عرصه فرهنگ نپرداخته است و به همین دلیل درعرصه فرهنگ حبس درشرایط دهه60 هستیم. درصورتی که شرایط کلا دگرگون شده است. به همین دلیل افرادی که مسئولیت ندارند، برای برخی از اقدامات فرهنگی (ازجمله کنسرت‌ها) اظهارنظر و اعمال‌نظر می‌کنند و دولت ایستادگی نمی‌کند. در دهه60 هم وجود داشت اما دولت ایستادگی می‌کرد. مسئول دولت است. هنوز برای مراجع تصمیم‌گیر توضیح داده نشده که با چه وضعی درحوزه فرهنگ مواجه هستیم و چقدر در وضع خطرناکی به سر می‌بریم. این مثال رسانه ملی را نباید دست‌کم بگیریم. خسارت بسیار مهمی می‌بینیم. رابطه بین حکومت و مردم کمرنگ شده است.
او افزود: شیوه مدیریتی که اعمال می‌کنیم، مصداق نفوذ فرهنگی است. ما درها را باز کردیم، برای هرکسی که بخواهد درجامعه ما نفوذ فرهنگی داشته باشد، جلوی این را باید بگیریم.
بهشتی در ادامه با طرح این سوال که پیشخوان فرهنگی دراختیار کیست، گفت: همه باید تلاش کنیم این پیشخوان دراختیار ما قرار بگیرد، درشرایطی که دیگر امر و نهی پاسخگو نیست، باید به طرق دیگر این کار را بکنیم. همچنان از شیوه امر و نهی استفاده می‌کنیم و دامنه بسیار کوچکی از پیشخوان در دست ماست. کسی نیاز نیست به ارشاد مراجعه کند، تکنولوژی امکان را برای فیلمساز فراهم آورده که به راحتی فیلم بسازد. به ظرفیت موجود درکشور نگاه مثبت داشته باشیم و بگذاریم این حرکت در بدنه سینمای کشور فعالیت کند. خودش جریان ابتذال را مضمحل می‌کند. ما درطول این سال‌ها تجربه داشتیم که فیلم خوب مخاطب خود را خواهد داشت. ما با دست‌کاری‌های مصنوعی یک‌جوری عمل می‌کنیم. افرادی که می‌توانند جدی درحوزه سینما فعالیت کنند، درحاشیه قرار می‌گیرند. افرادی دیگر در هر دولتی با هر رویکردی کار خودشان را انجام می‌دهند. مکانیزم مهارکردن فیلم مبتذل یک مکانیزم دیگر است.