|  محمدعلی الستی|   جامعه‌شناس| 
نرخ ازهم‌گسیختگی خانواده یا عدم‌تمایل به ازدواج در کشور ما درحال بالا رفتن است، یعنی گروهی تمایل به تشکیل خانواده ندارند و در گروهی هم که تشکیل خانواده می‌دهند، احتمال گسست بیشتر است. یکی از علت‌های مهم در هر دو گروه مشکلات اقتصادی است، بنابراین ارایه چنین بیمه‌نامه‌ای تاحدودی این علت را کاهش می‌دهد، یعنی هم سرعت ازدواج را بالا می‌برد، هم احتمال طلاق را کاهش می‌دهد. در مجموع می‌توان اذعان کرد این بیمه‌نامه مثبت عمل می‌کند، هرچند از طرفی هم طلاق را راحت‌تر می‌کند؛ تقبل پرداخت مهریه از طرف بیمه‌گذار. اگرچه بیمه‌ها اصولا برای مردم چهره‌های غیرقابل اعتمادی دارند -بیمه‌های همیشه در صدر صدشرکت سودبرتر هستند، به این معنا که مجموع پولی که از مردم می‌گیرند، بسیار بیشتر از پولی است که به مردم می‌دهند- اما اگر این بیمه‌ها بتوانند درست عمل کنند بی‌شک می‌توانند مورداستقبال قرار بگیرند. درواقع این بیمه‌ها در صورت درست عمل کردن می‌توانند باعث تحکیم خانواده‌ها شوند اما مسأله‌ای که کمتر در میان فاکتورهای جامعه‌شناختی به آن توجه شده مسأله نسل جدید است. ما با ظهور نسلی مواجه هستیم که اصطلاحا به آن می‌گویند نسل دات‌کام یا نسل دیجیتال. این نسل ویژگی‌های متفاوتی با نسل‌های دیگر دارد. در گذشته نسل مصلحت‌جو وجود داشت که بعد از خود نسل آرمانگرا را شاهد بود، نسل منفعت‌طلب‌ فرزندان آرمانگراها بودند و بعد از آنها  نسل لذت‌طلب ظهور کرد و حالا نسل جدید یا نسل دات‌کام‌ها هستند. این نسل ویژگی‌های روحی‌ دارد که اصلا با ازدواج سازگار نیست. کسانی که این بیمه را در نظر گرفته‌اند به نسل دیگری تعلق دارند و براساس شاخص‌های نسل خودشان فاکتورهایی را مورد توجه قرار داده‌ و برای نسل دیجیتال این بیمه را در نظر گرفته‌اند. درواقع اگر این نسل ویژگی‌های نسل بنیانگذار این بیمه را داشت بی‌شک موجب افزایش ازدواج می‌شد اما با توجه به ویژگی‌های نسل جدید احتمال تاثیرگذاری کمتری دارد.