پیمان حاج محمود عطار وکیل دادگستری
موضوعی که می‌خواهم از آن صحبت کنم نباید تنها به‌عنوان یک مسأله گذرا قلمداد شود بلکه این موضوع روزها و شاید ماه‌هاست که برای من و هم‌صنف‌هایم رخ داده است. البته این موضوع برمی‌گردد به رفتارها و ریشه‌های اجتماعی که در این شهر و کشور ما را درگیر خود ساخته. اغلب مراجعه‌کنندگان که برای موضوعات مختلف نزد من می‌آیند، در بیشتر مواقع هر شرطی را که با آنها می‌گذارم، می‌پذیرند و هیچ مخالفت یا بدقولی را در قبال آن ابراز نمی‌کنند. اما به محض این‌که کارشان پایان می‌پذیرد یادشان می‌رود که چه قول و قراری را با وکیل خود گذاشته‌اند یا به بیان بهتر این موضوع از ذهنشان بیرون می‌رود که باید حق کسی که برایشان کاری انجام داده را ادا کنند. متاسفانه این فرهنگ در تمام ارگان‌ها و سازمان‌های کشور نیز وجود دارد که جای تأسف بسیار دارد. این مشکل، مشکل ریشه‌داری است. به این معنی که وقتی کسی چنین برخوردی را با وکیلش دارد، بدون‌شک این برخورد را با دیگر اعضای جامعه نیز
خواهد داشت.
نباید این اخلاق باب شود که هرکس در هر حرفه‌ای که کار می‌کند، با ترفندهای مختلف بخواهد از دیگران پولی به جیب زند یا حق دیگران را به راحتی زیر پا گذاشته و آن حق و حقوق را نپردازد. نباید اجازه داد که این باور در جامعه شکل گیرد و به‌عنوان روال عادی
تلقی شود.
متاسفانه این بحث، بحثی کاملا ریشه‌ای در باب موضوعات اجتماعی است به قول پزشکان که می‌گویند پیشگیری بهتر از درمان است، درحقیقت باید در فکر پیشگیری بود تا بخواهیم به درمان این نابسامانی بپردازیم. ما درحال حاضر با جامعه‌ای بي‌تفاوت نسبت به موضوعات مهم و اخلاقی روبه‌رو هستیم و چنین برخوردهایی تنها در جامعه‌ای روی می‌دهد که افراد توجهی به موضوعات اخلاقی نداشته باشند.
از جمله دیگر مسائلی که در جامعه با آن روبه‌رو هستیم و به شخصه بارها با آن مواجه شده‌ام، این است که اغلب افراد درباره موضوعاتی که در آن تخصص کافی ندارند، صحبت می‌کنند یا برای مثال بارها دیده‌ایم که افراد سرمایه‌گذاری‌های بزرگی انجام می‌دهند بدون آن‌که بدانند باید چه مراتبی را در سرمایه‌گذاری‌شان طی کنند.
این بي‌توجهی عامل مشکلات گسترده برایشان شده و از نظر اقتصادی نیز دچار بحران می‌شوند که این بحران، منجر به شروع بحران‌های دیگر در زندگی آنها می‌شود. البته باید توجه داشت که تمام این موضوعات نشأت گرفته از آموزش‌های اشتباه در جامعه است. زمانی که شما عملکرد مثبتی از خود در جامعه ارایه ندهید ناخودآگاه عملکردتان در سطح خرد هم دچار تزلزل می‌شود و این آسیب به تک‌تک افراد جامعه نیز انتقال می‌یابد. این باور اشتباهی است که تصور کنیم اگر رفتار نادرستی داشته باشیم باعث نمی‌شود که افراد دیگر متضرر شوند. چرا که قطعا هر عملی بازتابی دارد و رفتارهای ما مانند یک آینه به خود ما بازمی‌گردد اما اگر رفتار ما در جامعه درست و به جا باشد قطعا بازتاب آن نیز برای تمام افراد جامعه خوب خواهد شد و دیگر هیچ‌کس در هیچ جای این شهر از رفتارهای مردم ضرر نمی‌کند و کسی هم لب به شکایت نمی‌گشاید.