|  علی اکبر محمدخانی  | به نظرم گفت‌وگو همیشه معجزه کرده. مثلا سر قضیه یوزپلنگا، ما دیدیم این بندگان خدا نسلشون داره منقرض می‌شه، گفتیم چه کار کنیم که سریع ایده پرورش یوزپلنگ به ذهنمون خورد. خلاصه با وام و قرض و قوله، رفتیم از مولوی دو تا یوزپلنگ خریدیم قد کرمِ چیز و به این ترتیب اولین پرورش یوزپلنگ در خاورمیانه رو راه‌اندازی کردیم. بعدم نشستیم بیخ گوش اینا خوندیم که: یالا دست بجنبونید دیگه، سنِ خرِ خانو دارید، پس کِی می‌خواید یه نی‌نی برای ما بیارید؟ آخرم آرزو به دل مارو راهی قبرستون می‌کنید و از این حرفای مفت. بعدم زنگ زدیم ماهواره، کلی قرص و کِرِم و ژل خریدیم، لامپارم خاموش کردیم که اینام گفت‌وگو رو شروع کنن. خلاصه آخر سَر موفق شدیم ۱۰۰ تا پلنگ تحویل جامعه بدیم، بلانسبت قدِ گاو.
به نظرم نباید غافل شد از معجزۀ گفت‌وگو. یه جاهایی خیلی خوب نتیجه می‌ده.