شهروند|  المپیک ریو هم با تمام شادی‌ها و تلخی‌هایش برای کاروان ایران به اتمام رسید؛ المپیکی که از نظر تعداد ورزشکاران روی دست المپیک لندن بلند شد و البته از نظر تعداد کسب مدال نتوانست نتایج 4‌سال گذشته را تکرار کند. حاصل کار کاروان ایران در المپیک ریو ۲۰۱۶ سه مدال طلا، یک نقره و ۴ برنز بود تا درمجموع صاحب ۸ مدال شویم. وزنه‌برداری توسط کیانوش رستمی و سهراب مرادی به مدال طلا رسید و در کشتی آزاد هم حسن یزدانی سومین مدال طلا را برای ایران به ‌دست آورد. کمیل قاسمی نماینده وزن ۱۲۵کیلوگرم کشتی آزاد هم به مدال نقره رسید. دو برنز در کشتی فرنگی، یک برنز در کشتی آزاد و یک برنز دیگر هم در تکواندو توسط کیمیا علیزاده به ‌دست آمد تا کار ایران در این المپیک هم به پایان برسد. این درحالی است ایران در المپیک لندن توانست 12 مدال به دست بیاورد. 4 مدال طلا، 6 نقره و 2 برنز حاصل کار ورزش ایران در المپیک قبلی بود. با این حال اگر نتایج‌ سال 2012 را کنار بگذاریم، ورزشکاران ایران در المپیک ریو بهترین نتایج را در تمام ادوار المپیک گرفتند. قطعا اگر حق‌کشی‌هایی که در وزنه‌برداری و کشتی اتفاق نمی‌افتاد، می‌توانستیم بهترین نتایج تاریخ المپیک را به پای آنهایی که به ریو رفتند، بنویسیم. اگرچه این روزها انتقادهای زیادی از عملکرد کاروان امام رضا(ع) مطرح می‌شود اما به نظر می‌رسد برخی انتقادات چندان جنبه ورزشی ندارد و بیشتر به قصد تسویه‌حساب‌های شخصی مطرح می‌شود. جالب است که موفقیت‌ها و پیروزی‌ها به نام متولیان ورزش به‌ویژه وزارت ورزش و کمیته المپیک نوشته نمی‌شود اما وقتی پای ناکامی‌ها به میان می‌آید، همه از مسئولان طلبکار هستند. هرچند که کاروان این دوره بیشترین تعداد ورزشکار را درطول تاریخ داشت و انتظار می‌رفت نتایج بهتری کسب شود. قطعا اشکالاتی نیز ازسوی مسئولان رخ داده اما باید به ورزشکاران نیز ایراد گرفت. ورزشکاری که برای برپایی اردو دور دنیا را چرخید و میلیون‌ها تومان پول گرفت یا کشتی‌گیری که با سلام و صلوات و لای پرقو به برزیل رفت، هیچ‌ کدام موفق نبودند و این مسأله سوءمدیریت را نشان می‌دهد. قطعا سیستم ورزش در ایران کمبود زیاد دارد اما با تمام کاستی‌ها توانستیم نتایج خوبی در المپیک بگیریم و شاید برای المپیک‌های بعدی باید انتخاب‌ها و انتصاب‌های بهتری اتفاق بیفتند تا شرایط بهتر شود.