عاشیق‌ها نوازندگان دورگردی هستند که در روستاها و شهرهای آذربایجان، در عروسی‌ها و عیدهای محلی و ملی ساز می‌زنند و آواز می‌خوانند. عاشیق‌ها از موسیقی به عنوان ابزاری برای بیان وقایع تاریخی استفاده می‌کنند که همین سبب ماندگاری و انتقال بخشی از تاریخ این سرزمین به صورت سینه به سینه شده است. شاه اسماعیل صفوی که طبع شاعری داشت و با تخلص ختایی یک دیوان مثنوی در وصف حضرت علی (ع) سروده است خود را یک عاشیق می‌دانست.(عکس: مهر)