یک ثانیه مکث کنید... یک دوربین عکاسی دیجیتال در همین یک ثانیه تا 20 فریم عکس می‌گیرد. این یعنی حتی شعبده‌بازها هم نمی‌توانند از لنز افشاگر دوربین‌های جدید عکاسی درامان بمانند. دوربین‌های کوچک، دیجیتال و سریع نه فقط دنیای عکاسی که دنیای رسانه‌های خبری را هم شگفت‌زده و متحول کرده‌اند. انگار همه مخاطبان رسانه‌های جهان پشت لنز کوچک یک دوربین جیبی جمع می‌شوند و یک رویداد خبری را
ثبت می‌کنند.
امروزه رسانه‌های اینترنتی و مجازی بیش از هر چیز بر عکس به‌عنوان محتوای خبر تکیه می‌کنند. پیش از این، متن و نوشتار، محتوای اصلی یک خبر را تشکیل می‌داد اما حالا عکس جای متن را گرفته است. این جابه‌جایی بی‌دلیل نیست. اگر به مهم‌ترین رویدادهای تاریخ معاصر نگاه کنید، می‌بینید که قریب به اتفاق این رویدادها در قالب عکس برای ما ماندگار شده‌اند، نه در خلال کلمات و فیلم‌ها. ما مهم‌ترین رویدادهای تاریخ معاصر را با عکس‌هایی که درباره‌شان دیده‌ایم به‌خاطر می‌آوریم، نه الزاما با گزارش‌ها یا خبرهایی که درباره‌شان نوشته و چاپ شده است. این راز جاودانگی عکس است. عکس با خصلت ذاتی‌اش یعنی ثبت لحظه و با کمترین دخل و تصرف در واقعیت یک رویداد را به جاودانگی متصل می‌کند. عکاسی خبری به‌عنوان زمینه و بستر اصلی ثبت تاریخ، در دوران ما با چالش‌ها و مسائل مختلفی دست‌وپنجه نرم می‌کند. امروز با احترام به روز 28 مرداد که روز جهانی عکس نام دارد و پنجشنبه هفته پیش آفتابش غروب کرد، سعی می‌کنیم مهم‌ترین مسائل مربوط به عکاسی خبری در ایران را بحث و بررسی کنیم.