| اسکندر زند| رئیس انجمن علف‌های هرز و ریاست سازمان تحقیقات کشاورزی|
تولید ملی محصولات کشاورزی تراریخته به‌عنوان یک نوع تولید دانش‌بنیان، در شرایطی دستمایه بازی‌های جناحی عده‌ای قرار گرفته است که ایران در سال‌های گذشته به صورت انبوه دست به واردات محصولات تراریخته زده است. در دولت گذشته سالانه حدود 5میلیارد دلار ارز نفتی برای واردات محصولات تراریخته (مهندسی ژنتیک شده) هزینه شده است، این در حالی است که اکثریت قریب به اتفاق مخالفان تراریخته در آن زمان سکوت اختیار کرده و نسبت به واردات این نوع محصولات هیچ‌گونه اعتراضی نداشتند و حالا در شرایطی که زمزمه‌های تولید ملی این نوع محصولات دانش‌بنیان به گوش می‌رسد، هجمه‌های سازمان‌یافته‌ای علیه تولید ملی این نوع محصولات مطرح می‌شود؛ هجمه‌هایی که غالب آنها مستند و علمی نبوده و تنها به صورت یک ادعا منتشر می‌شود. یکی از ادعاهای مخالفان این است که در کشت محصولات تراریخته از علف‌کش گلایفوسیت استفاده می‌شود که سرطان‌زا است. این موضوع در حالی مطرح می‌شود که علف‌کش گلایفوسیت به‌عنوان کمخطرترین علف‌کش جهان شناخته شده است و حتی در برخی منابع علمی میزان خطرناک بودن این علف‌کش را کمتر از نمک طعام دانسته‌اند! این علف‌کش که بیشتر از پنجاه سال است در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای ویژگیهای منحصر به فردی است که در سایر علفکشهای مشابه آن وجود ندارد؛ برای مثال این علف‌کش در خاک تثبیت شده و آب‌شویی نمیشود. علاوه بر این گلایفوسیت به‌تدریج در خاک تجزیه می‌شود؛ بنابراین گلایفوسیت به‌عنوان یک علف‌کش دوستدار محیط‌زیست شناخته می‌شود. همچنین ریسک ایجاد مقاومت در این علف‌کش نسبت به علف‌های هرز به پایین‌ترین حد ممکن می‌رسد و تنها در صورت استفاده متوالی به مدت بیش از 20سال است که باعث تولید علف‌های هرز مقاوم یا ابرعلفهرز یا سوپر وید می‌شود. این در حالی است که علفکشهای دیگر در طول 5 تا 10سال منجر به تولید ابرعلف هرز می‌شوند. به جز این با توجه به مکانیزم عمل گلایفوسیت که مشابه آن در انسان، دام و حیوانات وجود ندارد، ادعای زیانبار بودن آن برای سلامتی انسان یک ادعای کذب و اثبات نشده است. منابع مهمی هم در این مورد وجود دارد که آخرین مورد آن بیانیه رسمی دو سازمان معتبر جهان یعنی سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواربار جهانی است که در تاریخ 16 می سال جاری به بیخطر بودن این علف‌کش تأکید کرده است. ادعای واهی و دروغ دیگری که مخالفان تراریخته مطرح می‌کنند این است که گلایفوسیت که با نام تجاری رانداپ شناخته می‌شود، تنها در مورد محصولات تراریخته مورد استفاده قرار می‌گیرد. این در حالی است که گلایفوسیت در سایر محصولات کشاورزی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ زیرا قدمت این علف‌کش به بیش از 50سال برمی‌گردد اما تولید محصولات تراریخته تنها 20سال است که انجام می‌گیرد. از طرفی چون گلایفوسیت کمخطرترین علف‌کش جهان است، مهندسان ژنتیک سعی کردهاند تا محصولات تراریخته را به این علف‌کش متحمل کنند تا مصرف علفکشهای خطرناک و زیانآور را کم کنند یا به صفر برسانند. یکی دیگر از ادعاهای دروغین و واهی مطرح شده از سوی مخالفان تولید ملی تراریخته این است که این علف‌کش در انحصار کمپانیهای خاصی مانند مونسانتو یا شرکتهای غربی قرار دارد و در صورت استفاده از این علف‌کش کشور ما باید رویالتی بپردازد یا تحت سلطه بیگانه برود. این موضوع در شرایطی مطرح می‌شود که معمولا پتنت و ثبت اختراع و امضا یا مالکیت در دنیا تا 20سال اختصاص مییابد. بنابراین علفکشی که 50سال است در چرخه تولید قرار دارد، قطعا دوره انحصاری بودن آن گذشته است. بنابراین همه کشورهای دنیا میتوانند بدون هرگونه مزاحمت و مخالفت قانونی آن را مورد استفاده قرار دهند. همین الان هم کشورهای زیادی در دنیا مانند ایران، چین و هندوستان این نوع علف‌کش را تولید می‌کنند و ربطی به کمپانی مونسانتو یا سایر شرکتهای غربی ندارد. نکته پایانی این‌که مصرف این علف‌کش عمومی است و قادر است کلیه علف‌های هرز را از بین ببرد. از طرفی چون قدرت عمل زیادی دارد، میزان مصرف علف‌کش را کاهش میدهد و ضمن کاهش هزینهها، محیط‌زیست سالم‌تری به ارمغان آورده و سود کشاورز را بیشتر میکند.