حسین انصاری‌راد فعال سیاسی
چنانچه بخواهیم موانع موجود بر سر راه توسعه‌یافتگی کشور را برشماریم و نارسایی‌های موجود در این زمینه را مورد بررسی قرار دهیم، باید به موارد گوناگونی اشاره کنیم که این موارد در کنار یکدیگر موجبات نارسایی‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و... شده است. اما چنانچه بخواهم این موارد را در یک کلام خلاصه کنم، باید بگویم که اساس توسعه‌نیافتگی به صورت کلی در عدم‌آزادی خلاصه می‌شود. این آزادی از منظرهای گوناگون و وجوه مختلف قابل بررسی است. از این‌رو چنانچه آزادی در سطوح گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... در کشوری وجود داشته باشد و درون دولت و مردمش نهادینه شده باشد، به‌درستی می‌توان دریافت و مشاهده کرد که آن کشور حرکت رو به جلو دارد و از سویی در روند توسعه‌یافتگی قرار گرفته است. این موارد در نوع خود عامل برطرف شدن نارسایی‌ها و مشکلات در حوزه‌های گوناگون نیز می‌شود. بر این اساس یکی از اصلی‌ترین ارکانی که می‌تواند این آزادی را تضمین و آن را به جامعه تسری بخشد، مجلس است. نمایندگان در مجلس باید براساس قوانین و با آزادی عمل کار کنند و به دور از سلیقه‌ورزی و قطب‌گرایی، به فعالیت بپردازند. در این صورت است که می‌توان انتظار داشت که کشور به سمت‌وسوی توسعه حرکت کند. از طرفی عنصر دیگری که می‌تواند تضمین‌کننده حرکت به سوی توسعه‌یافتگی و حل نارسایی‌ها در جامعه باشد، بدون‌شک استفاده از نظر کارشناسان و افراد صاحب‌نظر است.
متاسفانه در کشور ما این امر آن‌طور که باید و شاید انجام نمی‌پذیرد و به همین دلیل نیز ما شاهد سوءمدیریت و حضور برخی افراد هستیم که به‌خصوص طی سال‌های گذشته ضربات جبران‌ناپذیری را به اقتصاد، فرهنگ، سیاست داخلی و خارجی و... وارد کرده و متاسفانه بسیاری از بخش‌هایی که باید به‌عنوان مانعی برای عملکرد آنها وارد عمل شوند نیز شدت عمل خاصی از خود به خرج ندادند و در نتیجه کشور با عقبگرد و بحران روبه‌رو شد. از این‌رو استفاده از صاحب‌نظران در تمامی بخش‌ها ازجمله اصلی‌ترین اصولی است که باید مورد تأکید قرار گیرد. اما درنهایت باید بگویم که بسیاری از کشورهایی که در سطح جهان به سمت توسعه‌یافتگی حرکت کرده‌اند و توانسته‌اند بحران‌های گوناگون را از پیش‌پا بردارند، دارای آزادی‌عمل و رفتار و انتخابات آزاد، (به عنوان وجه اصلی و موثر در این کشورها) بودند. از این‌رو ما نیز چنانچه بخواهیم به سمت توسعه‌یافتگی حرکت کنیم و نارسایی‌های موجود در کشور را از پیش‌پا برداریم، در گام نخست باید آزادی و اراده ملی را در کشور تقویت کنیم. چراکه حرکت درست تنها زیر سایه اراده تمامی اقشار جامعه و با آزادی‌عمل و بیان میسر خواهد بود.