| سعید درویشی | دبیر گروه هلال|
زاخو(شهری در استان دهوک کردستان عراق)، 5 سپتامبر 2014- یک ماه پیش، شاها و 8 فرزندش پیش از رسیدن به اردوگاه آوارگان داخلی، سفری طولانی و خطرناک داشتند.
او و فرزندانش پس از 4 شب ماندن در کوههای «سِنجار» (شهری در شمال غربی عراق، نزدیک مرز سوریه) و راهپیمایی 8روزه، توانستند به دهوک برسند.
در این اردوگاه غیررسمی برای آوارگان داخلی(به این معنی که بهعنوان یک کمپ طراحی و سازماندهی نشده است) مردم در چادرهایی زندگی میکنند که از سوی جمعیت هلالاحمر ایران اهدا شده است و برخی دیگر مثل شاها و فرزندانش در زیر پتو پناه گرفتهاند.
وقتی از شاها درباره زندگیاش میپرسیم، نفس عمیقی میکشد و شروع میکند به شیردادن «آیاد»، کوچکترین فرزندش که 18ماهه است.
با مهربانی به ما جواب میدهد که اهل روستایی به نام سیبا در سنجار است. در ساعت 3 بامداد با صدای شلیکها از خواب پریده و شبهنگام گریخته است. چند ساعت بعد، با جمع کردن چند سند و مدرک مهم از خانه، همراه با خانوادهاش به منطقه کوهستانی سنجار، جایی که هزاران نفر از قوم ایزدی به آنجا پناه بردهاند، گریخته است.
با این حال شامو، همسر شاها، ماند تا از خانهشان محافظت کند. شاها بر این باور است همسرش نیز گریخته و در جای دیگری از استان دهوک پناه گرفته است اما هنوز مطمئن نیست. در میان بینظمی و هرجومرج، گریه و غمی که در اردوگاه وجود دارد، شاها توضیح میدهد که چطور 8 فرزندش با او از کوه بالا میرفتند.
«آیاد» به جنب و جوش افتاده است و شاها او را به سینه میچسباند. شاها ناگهان متوجه میشود که به او نگاه میکنیم، خیلی خجالت میکشد. او را تشویق میکنیم و میگوییم که شیر مادر برای نوزاد 6ماهه و غذای مکمل از ششماهگی به بعد، توصیههای اساسی برای رشد کودک هستند. شاها لبخند میزند و با اشاره به همه فرزندانش، میگوید: «به همه بچههایم شیر مادر دادهام و همیشه سالم بودهاند.» او ادامه میدهد: «در کوهستان و راهپیمایی از طریق سوریه، آب و غذای بسیار کمی داشتیم اما توانستم با دادن شیر خودم به «آیاد»، او را ساکت کنم.»
یونیسف در عراق با مادران شمال این کشور همکاری میکند تا بتواند تغذیه خوب، بهداشت و رشد زودهنگام کودک با شیر مادر را ترویج کند.
براساس تازهترین تحقیق در شهر سنجار، 46درصد مادران گفتهاند که شیر خود را به نوزادانشان میدهند اما میانگین آن کمتر از 2 ماه است.
در خانکه، ناحیه دیگری از استان دهوک که میزبان بیخانمانهایی از سنجار است، یک نوزاد پسر متولد میشود. مادرش «وَردا» نمیتواند لحظهای از نوزادش که هنوز اسمی برایش انتخاب نکرده است، چشم بردارد.
همسرش با غرور میگوید: «ما به پسرمان شیر مادر میدهیم زیرا این ناحیه پر از میکروب و باکتری است. ما میخواهیم او با سلامت بزرگ شود و موفق باشد.»
منبع: www. unicef. org