حسین جمشیدی| قدیمیترین تکواندوکار حاضر در اردوی تیمملی که یکی از پرافتخارترینهای این رشته نیز محسوب میشود، بعد از یک دوره دوری از تیم ملی، سال گذشته با تغییر در کادرفنی بار دیگر تصمیم گرفت به تاتامی بازگردد. او که طلای بازیهای آسیایی دوحه و گوانگژو را در کارنامه دارد، پس از بازگشت هدفش را بازیهای آسیایی 2014 قرار داد تا در این بازیها هت تریک کند. حالا و در فاصله 20روزه تا آغاز این رقابتها کرمی از برخی کمبودهای موجود گلایه دارد و به کاروان ایران در این دوره زیاد خوشبین نیست. در ادامه گفتوگوی یوسف کرمی را با خبرنگار «شهروند» میخوانید:
* این روزها بیشتر سکوت کردهای و به نظر سخت تمرین میکنی. درباره شرایط خودت صحبت کن.
تکواندوکاران دیگر به مسابقات جایزه بزرگ قزاقستان رفتهاند و من چند روزی است که انفرادی تمرین میکنم تا آنها برگردند و تمرینات گروهی دوباره آغاز شود. تمام تمرکزم روی تمرینات است زیرا از حساسیت بازیهای آسیایی باخبرم و مطمئنم که اتفاقات غیرقابل پیشبینی هم رخ خواهد داد.
* 2 مدال طلا در دورههای قبلی المپیک آسیایی کسب کردی و انتظارات از تو شدیدا برای بازیهای اینچئون بالاست.
این دوره نیز برای مدال طلا میروم اما قطعا کارم و سایر تکواندوکاران نسبت به دورههای گذشته سختتر است زیرا میزبان این بازیها کره است که خودش را صاحب تکواندو میداند. در این رشته 12 مدال توزیع میشود و میتواند کرهایها را در جدول مدالها بالا بکشد. حتی به نظرم برگزاری مسابقات تکواندو در روزهای آخر بازیها پشتش هدفی است. آنها میخواهند در روزهای آخر تمام مدالها را کسب کنند و حریفانشان غافلگیر شوند اما با تمام این مواردی که عنوان کردم به عقیده من اصل موضوع تلاش هر فرد است. اگر خدا بخواهد من مدال طلای سوم خودم را هم کسب میکنم و از همین الان میگویم که یک طلای دیگر برایم کنار گذاشتهاند.
* سنت کمی بالا رفته اما هنوز از تصمیمت برای خداحافظی صحبتی نکردی. به نظر خودت زمانش نرسیده است؟
بعد از بازیهای آسیایی همه چیز را میگویم و تصمیمم را اعلام میکنم. امیدوارم ابتدا در کره مدال خوشرنگی کسب کنم تا پیش مردم شرمنده نشوم، بعد که بازگشتم با مشورتی که انجام میدهم، تصمیمم را میگیرم. شاید اگر یک ماه دیگر مرا تحمل کنید، خداحافظی کنم و برای همیشه بروم اما فعلا تنها هدفم طلای اینچئون است.
* با اینکه نتایج بدی هم در رقابتهای اخیر کسب نکردی اما انتقادات از تو زیاد است. چرا؟
به من میگویند در مسابقات زیادی شرکت نکردی. واقعا با شنیدن این صحبتها خندهام میگیرد. در یکسال اخیر به 3 مسابقه بینالمللی رفتم و در انتخابی تیمملی هم شرکت کردم. کارشنـاســان ورزش میگویند هر ورزشکار نهایتا باید سالی 2 بار در مسابقات سنگین شرکت کند و اگر این آقایان یک کارشناس پیدا کردند که بگوید من کمکارم، حاضرم کنار بروم.
* اما نتایج تکواندوی ایران در یکسال اخیر زیاد قابل قبول به نظر نمیرسد!
تکواندوی ایران نسل عوض کرده و افتی که داشته طبیعی است. در ضمن یادتان نرود که ما چند ماه قبل قهرمان آسیا شدیم و شاید چند باخت در مسابقه جایزه بزرگ معیار منتقدان است. متاسفانه یا خوشبختانه انتظارها از تکواندو بالا است اما هیچ توجهی به این رشته نمیشود. ما نایب قهرمان جهان شدیم اما یک ریال به ما پاداش ندادند، درحالیکه یکی از رشتههای مشابه ما دقیقا همین مقام را کسب کرد و پاداشش را هم گرفت. برای تکواندو آنطور که باید نگذاشتند و انتظار هم دارند البته مهم این است که تکواندوکاران و تمام افرادی که در فدراسیون و کادرفنی تلاش میکنند، برای پاداش کار نمیکنند. انشاءالله که ما نتیجه میگیریم و خدا پاداشمان را میدهد.
* بهعنوان یک ورزشکار باتجربه در کاروان ایران، به نظرت تکرار چهارمی گوانگژو امکانپذیر است؟
کمتر از یک ماه به بازیهای آسیایی مانده اما از مسئولان ورزش خبری نیست. در دورههای قبلی روزشمار داشتیم و پاداش قهرمانان برای مدالآوری در این رقابتها از مدتها قبل اعلام میشد اما این دوره برنامهریزی ضعیف است. حتی ورزشکاران کاروان ایران هنوز یک بار هم دور یکدیگر جمع نشدند و حمایت خوبی از سوی مسئولان در کل صورت نمیگیرد. با این وضعیتی که من میبینم، جایگاه چهارمی را قطعا از دست میدهیم.