بحث آبیاری زمین‌های کشاورزی جنوب تهران را باید فاجعه‌ای برای شهروندان دانست چراکه محصولاتی که در این مزارع تولید شده است حاوی فلزات سنگین، برخی مواد شیمیایی ناشی از شوینده‌ها و پساب‌های صنعتی است.
«ما فقط در این زمین‌ها کار می‌کنیم برید از صاحب زمین سوالاتتان را بپرسید.» جوابی که کارگران مشغول در زمین‌های کشاورزی منطقه قلعه‌نو واقع در جنوب شهرری می‌دهند همین است، کوتاه و خلاصه. ترجیح می‌دهند در برابر سوالات یک غریبه سکوت کنند. بحث آبیاری زمین‌های کشاورزی جنوب تهران را باید فاجعه‌ای برای شهروندان دانست چراکه محصولاتی که در این مزارع تولید شده است حاوی فلزات سنگین، برخی مواد شیمیایی ناشی از شوینده‌ها و پساب‌های صنعتی است. حال سوال اصلی این است «چرا وزارت جهاد کشاورزی که خبر از جشن پاکی مزارع جنوب تهران در آینده‌ای نزدیک می‌دهد، تاکنون نتوانسته است کنترل بر آبیاری این مزارع را دردست گیرد؟»
سبزیجات آلوده در سفره تهرانی‌ها
«آمار مربوط به میزان تولید در این منطقه به دلیل حساسیت موضوع در اختیار معاونت زراعت نیست با سازمان جهاد کشاورزی استان تهران تماس بگیرید.» پاسخ معاونت زراعت درخصوص میزان تولید در منطقه شهرری و ورامین همین دو جمله است، سازمانی که زیر نظر وزارت جهاد کشاورزی، آمار تمامی تولیدات کشاورزی حتی در دور‌ترین نقطه ایران را در اختیار دارد به غیر از منطقه جنوب تهران. بخش عظیمی از نیاز مردم به سبزیجات شهر تهران در این منطقه تولید می‌شود سبزیجاتی که پس از مطرح شدن دوباره آلوده بودن مزارع دیگر مشتری سابق خود را ندارد. ذکریا یکی از کارگرانی است که در زمین کشاورزی که در آن سبزیجات کشت می‌شود در جاده ورامین مشغول به کار است، ابتدا از جواب دادن طفره می‌رود؛ اما بالاخره با اصرار پاسخ می‌دهد: «تولید امسال سبزیجات خوب بوده است البته چون این زمین‌ها با فاضلاب آبیاری می‌شود باعث شده است که هم شکل محصولات و هم تولید خوب باشد؛ اما این محصولات در بهار و تابستان فروش خوبی نداشته است. به گزارش ایلنا طبق آمار رسمی در نزدیک به ۵۰درصد از این مزارع برنج کشت می‌شود برنجی که طبق گفته کشاورزان پس از برداشت به شالی کوبی‌های فعال در شمال کشور فرستاده می‌شود. رئیس اتحادیه بنکداران ارسال برنج به شمال کشور را تأیید کرده و به ایلنا می‌گوید: «برنج‌های کاشت جنوب تهران به شالی‌کوبی‌های شمال ارسال می‌شوند، کلیه برنج‌های تهران از برنج‌های شمال کشور (مازندران، گلستان و گیلان) تأمین می‌شود و برنج تهران ابتدا به شمال ارسال شده و به شالی‌کوبی‌های آن‌جا فرستاده می‌شود زیرا در تهران شالی‌کوبی نداریم و سپس مجددا به «تهران» ارسال می‌شود.» محمدآقا طاهر، به نکته‌ای جالب اشاره می‌کند در چند سال گذشته برنج‌های تهران در نمایشگاه مصلی تهران با نرخ برنج شمال یعنی ۶هزارو ۸۰۰ تومان عرضه می‌شد.
مرغوبیت ظاهری این محصولات
دشت ورامین بیشترین آمار مصرف آب فاضلاب را دارد، روستای فیروزآباد در منطقه قلعه‌نو نیز از نقاطی است که تماما توسط فاضلاب آبیاری می‌شود. یکی از ساکنان روستای فیروزآباد که مغازه‌دار است در این رابطه می‌گوید: دولت موفق شده است بخش‌هایی از مزارع جنوب تهران را از آبیاری ناسالم برهاند؛ اما نقاط کلیدی هنوز با فاضلاب آبیاری می‌شود. روستای فیروزآباد از نقاطی است که زور دولت به آن نرسیده است. زمین‌های این منطقه متعلق به چند فرد خاص است که کشاورزان به قیمت‌هایی بالا از صاحبان آن اجاره کرده‌اند و در بخش عظیمی از مزارع آن برنج کشت می‌شود. به‌عنوان مثال اگر بلال این منطقه را با بلال منطقه‌ای که با آب قنات آبیاری می‌شود مقایسه کنید متوجه می‌شوید که بلال‌های این منطقه از لحاظ شکل ظاهری درشت‌تر و مرغوب‌تر است، شاید به همین خاطر است که کشاورزان ترجیح می‌دهند از این روش آبیاری استفاده کنند.
«به‌طور متوسط آب‌بهایی که در طول یک‌سال توسط کشاورز برای استفاده از آب چاه برای سه هکتار پرداخت می‌شود ۳میلیون و ۵۰۰هزار تومان است؛ اما کشاورز برای استفاده از آب فاضلاب در همین مقدار زمین نهایتا یک‌میلیون تومان پرداخت می‌کند. این را تنها کشاورزان منطقه قلعه‌نو نمی‌گویند بلکه کشاورزان مجاور این منطقه نیز آن را تأیید می‌کنند.»