وحید میرزایی طنزنویس
بازهم یک موسسه غربی از حلقه نفاق به نام «لگاتوم» اقدام به رتبه‌بندی شاخص رفاه کشورهای مختلف دنیا کرده و متاسفانه از سر کینه‌توزی و عداوت ایران را از نظر رفاه در رتبه 106 درمیان 142 کشور قرار داده است. این درحالی است که مردم عزیز ایران در رفاهی زایدالوصف همین‌جور غوطه می‌خورند. آنها هر روز صبح از خواب بیدار می‌شوند، به هم سلام می‌کنند، صبحانه املت همسر را با طعمی سرشار از عاطفه میل می‌کنند، در هوای پاک و عاری از آلاینده به سمت محل کارشان می‌روند، با بازده بالایی صددرصد به هم‌وطنانشان خدمت‌رسانی می‌کنند و شب یا همان بوق سگ، گوشت و مرغ این دستشان، موز و پیاز آن دستشان و تتمه یارانه توی جیبشان، دربِ خانه را با قسمت انتهایی بدن باز کرده و وارد کانون گرم و در مواردی کانون‌های خانواده شده و کلا از زندگی کمال لذت را می‌برند. در ادامه با بررسی زیرشاخه‌های رفاه که توسط همین موسسه عنوان شده، به اثبات سطح بالای رفاه درکشور و پوچی ادعای موسسه لگاتوم می‌پردازیم.
فضای کسب و کار
خوشبختانه فضای کسب‌وکار درکشور
به نحوی است که شما اگر دو دقیقه محل کارتان را برای ریختن یک لیوان چایی زهرماری و یا قضا با حاجت اضافه، ترک کنید، به محض بازگشت فرد دیگری جای شما مشغول به کار شده است. این نشان از پویایی و دینامیک بودن فضای کسب‌وکار کشور دارد. مورد داشتیم طرف یک‌بار ستون روزانه طنزش رو وقت نکرده بنویسه، کلا ستونش رو گرفتند.
آموزش
با توجه به این‌که الان درکشور شهرها و روستاهای کوچکی وجود دارند که از نعمت و امکانات آب، برق، گاز و... بی‌بهره‌اند و حتی یک درمانگاه کوچک برای بازکردن بخیه ندارند اما بدون‌شک یک دانشگاه آزاد آن‌جا تأسیس شده، واضح و مبرهن است سطح آموزش کشور به کشورهای پیشرفته تنه می‌زند.
امنیت و ایمنی
جای هیچ تردیدی نیست که با وجود دوستان امنیت اخلاقی و ون‌های زیبای سبز و سفید در تمام چهارراه‌ها و خیابان‌ها، مردم عزیز از شر حضور و لوس وجود اراذل و اوباش که با حمل ادوات خطرناک و سلاح‌های سردی همچون کلیپس، شال رنگی، استون، کرم ضد آفتاب شماره 50 و بعضا سوهان ناخن قصد ایجاد رعب و وحشت
در شهروندان را دارند، آسوده شده و رفاه اجتماعی کاملا تأمین خواهد شد. چراکه به هرحال اون‌ها حواسشون به همه چیز هست.
سرمایه انسانی و اجتماعی
خوشبختانه با تلاش مسئولان و پشتکار و قوت مردان و زنان غیور این مرزوبوم، احساس بچه‌داری و بچه‌سازی در تار پود و مردم تنیده شده و برای سالیان متمادی سرمایه انسانی کشور همچین قشنگ تأمین شده است. به لطف دوستان افزایش سرمایه انسانی در برهه‌ای طوری بود که دولت مجبور شد روی جعبه‌های رشته آشی عبارت «فرزند کمتر، زندگی بهتر» را چاپ کند. (یک همچین خلاقیت‌هایی در فرهنگ‌سازی داشتیم ما). اما در دوران سیاه اصلاحات توجه به این امر
به بوته فراموشی سپرده شد که خوشبختانه با ظهور و بروز دولت همیشه مهرورز این مهم مجددا مورد توجه قرار گرفت.
فرهنگ
خب به هرحال حضور فردی که در ابتدای تمام فیلمها با آن صدای بم و زخمت بگوید: «اخطار! طبق قوانين حقوق مؤلفين و مصنفين كليه حقوق اين برنامه محفوظ و مربوط به اين موسسه است.» برای مردم خسته‌کننده و ملال‌آور شده بود. از طرفی اعتقاد مردم مبنی بر این‌که هزینه‌کردن برای پیتزا پپرونی، سالاد سزار با سس بالزامیک و یا حتی شیشلیگ با دورچین بادمجان خیلی مهم‌تر از خرید سی‌دی یک فیلم است. بنابراین به سرعت به حقوق مؤلفین و مصنفین یک لایک نشان داده و تا جا داشت، سطح فرهنگ خود را با دیدن جدیدترین فیلمها، موسیقی‌هاو... بالا و بالاتر برد. لذا به جرأت می‌توان گفت سطح فرهنگ و رفاه مردم از این نظر در رده‌های بالای جهانی قرار دارد.طنزنویس