| شيده لالمي | روزنامه نگار |
رأی اکثریت اصولگرایان و اکثریت ورزشکارانِ شورا «مهدی چمران» را در دومین سال فعالیت شورای چهارم، رئیس کرد. آنها با 18 رأی به ریاست یک‌ساله مسجدجامعی پایان دادند و نه‌تنها رئیس که هیأت‌رئیسه شورا را به دست اصولگرایان سپردند.
ساختمان شورای شهر تهران، در جنوب پارک شهر دیروز یکی از شلوغ‌ترین و تکرار‌نشدنی‌ترین روزهایش را به خود دید. سه‌شنبه‌ای که همه از نخستین ساعات صبح به شورا آمده بودند تا ببینند نتیجه انتخابات هیأت‌رئیسه شورا در دومین سال فعالیت چه می‌شود و آیا مسجدجامعی همچنان رئیس شورا می‌ماند؟ دیروز اگرچه شورای شهر تهران از همان نخستین ساعات آغازین صبح مملو از جمعیت بود اما انتخابات هیأت‌رئیسه نزدیک ظهر بود که آغاز شد. عقربه‌های ساعت نزدیک 11 و 40 دقیقه صبح بودند که رأی‌گیری آغاز شد. عکاسان صحن علنی شورا را ترک کردند. اعضای شورا پس از چندین روز رایزنی و ساعت‌ها روی پا ایستادن و لابی‌کردن سرجاهایشان نشستند. تلویزیونِ شورا تعداد اعضای حاضر در جلسه را 31 نفر اعلام کرد. صدای «هادی ساعی»، بلند شد و دستور جلسه برگزاری انتخابات هیأت‌رئیسه را خواند. «مسجدجامعی»، رئیس شورا برگه‌های رأی را که کاغذهای مربع زردرنگی بودند به تعداد اعضا به منشی‌های جلسه داد تا آنها را امضا کنند. چند دقیقه بعد هرکدام از اعضا یک برگه مربع زرد داشتند که بعضی‌ها روی آن نوشتند «مسجدجامعی» و بعضی‌ها «چمران». گلدان رأی را که آوردند چند نفر از اعضا ازجمله «رضازاده»، «تقی‌پور» و «دنیامالی» بالا رفتند تا بر روند شمارش آرا نظارت کنند. یکی «مسجدجامعی»، یکی «چمران»، یکی «مسجدجامعی»، دو تا «چمران»، یکی «مسجدجامعی»، سه تا «چمران»... فاصله رأی‌ها زیاد شد و نام «چمران» آن‌قدر تکرار شد که هنوز نتیجه نهایی را اعلام نکرده بودند. همه می‌دانستند کرسی ریاست شورا بار دیگر به «چمران» رسیده است. او یک‌سال پس از آغاز به کار شورای چهارم شهر تهران با 18 رأی در مقابل 13 رأی مسجدجامعی درحالی ریاست شورا را برعهده گرفت که پیش‌بینی انتخابات این دوره با وجود گمانه‌زنی‌های بسیار تا آخرین لحظات هم برای بسیاری از ناظران و تحلیلگران ممکن نبود. هرچند اصولگرایان پیشتر گفته بودند چمران با 18 رأی پیروز میدان این انتخابات خواهد بود اما از سوی دیگر گفته می‌شد تعدادی از اصولگرایان هم به ریاست مسجدجامعی تمایل دارند و ممکن است به او رأی بدهند. نتیجه اما جز این بود و نه‌تنها اصولگرایان که ورزشکاران شورا به‌ویژه «عباس جدیدی» و «رضازاده» که تصمیمشان در تعیین سرنوشت آرا موثر و تعیین‌کننده بود و «علیرضا دبیر» که چند سالی هست یکی از اعضای فراکسیون اصولگرایان شوراست، رأیشان را به نام «مهدی چمران» نوشتند. به این ترتیب «مسجدجامعی»، رئیس اصلاح‌طلب و فرهنگی شورای چهارم که یک‌سال تمام تلاشش را به کار گرفت و بر حقوق اجتماعی و فرهنگی شهروندان پایفشاری کرد، ریاستِ شورا را به «چمرانی» سپرد که پیشترها یک دهه در شوراهای دوم و سوم رئیس شورای شهر تهران بود و همه شورا را سال‌های مدیریت شورایی آرام و کم‌خبر به یاد دارند و ضرباهنگ حرکتش با ریتم حرکت و فعالیت‌های شهردار وقت - چه احمدی‌نژاد و چه قالیباف - هماهنگ بود. شاید به همین دلیل هم بود که دیروز نخستین سوالی که خبرنگاران پس از اتمام جلسه از چمران پرسیدند این بود که «آیا با آمدن شما شورای شهر بار دیگر شورای شهرداری می‌شود؟»، پرسشی که به مذاق رئیس اصولگرای شورا خوش نیامد و او در مقام دفاع از عملکرد شوراهای دوم و سوم گفت: «شورا در هیچ دوره‌ای تحت تسلط شهرداری نبوده است. این‌که بگویید شهرداری به شورا تسلط دارد حرف درستی نیست. مقام معظم رهبری شورا را ریشه شهرداری دانستند و تأکید کرده‌اند که شهرداری و شورا باید با هم تعامل داشته باشند.» او در پاسخ به این پرسش که «چه تغییراتی در نحوه اداره شورا و فعالیت‌های هیأت‌رئیسه ایجاد می‌شود؟» به گفتن این جمله اکتفا کرد که: «ما روند قانونی را در گذشته داشتیم و قاعدتا نباید تغییراتی بدهیم زیرا قانون همه چیز را مثل مجلس مشخص کرده است. من شورا را براساس قانون اداره می‌کنم.» رئیس جدید شورای چهارم درباره تعامل با دولت و رفت و آمد وزرا به شورا هم گفت: «این موضوع باید بررسی شود. ما در گذشته مدیران شهری را به شورا دعوت می‌کردیم یعنی مدیرکل‌هایی که در حوزه مسائل شهری فعال بودند حضور آنها به دلیل اشرافی که به مسائل تخصصی دارند شاید موثر‌تر باشد.» چمران که همین چند روز پیش در یکی از مصاحبه‌هایش در نقد عملکرد اصلاح‌طلبان در شورای شهر تهران گفته بود که در این دوره مدیریت یک‌ساله تعداد کمیته‌های شورا افزایش یافته، در بخش دیگری از سخنانش درباره این‌که چه تصمیمی درباره این کمیته‌ها و نیز نیروهایی که در یک‌سال گذشته همکاری‌هایی را با شورا آغاز کرده‌اند، خواهد گرفت، گفت: «احتمال تغییر در کمیته‌های شورا وجود دارد. اصولا درباره کمیته باید بررسی‌هایی انجام شود مثلا من علاقه‌مند بودم کمیته‌ای برای بافت فرسوده داشته باشیم شاید بعضی کمیته‌ها لازم نباشد که فعالیت کنند و کمیته‌هایی هم نیاز باشد که اضافه شود.»
چمران دیروز حرف‌های دیگری هم زد ازجمله درباره نیروی انسانی فعال در شورا، مشخصا نیروهایی که پس از آغاز به کار شورای چهارم به پرسنل و کادر شورا اضافه شده‌اند و گفت: «در یک‌سال گذشته 200 نفر به شورا اضافه شده‌اند و باید ببینیم به این تعداد نیرو نیاز بوده است یا نه.» حرف‌هایی که نشان می‌دهد رئیس اصولگرای شورا برنامه‌ها و ایده‌ها و شاید باید گفت رویکرد متفاوتی را با آنچه مسجدجامعی در یک‌سال گذشته دنبال کرده، در پیش خواهد گرفت.
«چمران» که در دوره‌های ریاستش بر شوراهای دوم و سوم اغلب کمتر اجازه صحبت و تذکر به اعضا می‌داد، دیروز در پاسخ به «شهروند»، درباره این‌که آیا مثل گذشته اعضا در جلساتی که شما رئیس هستید باید کمتر صحبت کنند، گفت: «در دوره‌های قبل شورا 15نفره بود حالا 31نفره است و همه نمی‌توانند تذکر بدهند. بالاخره باید طوری عمل کنیم که شورا به کارهای مهم‌تر برسد و مصوباتش را به نتیجه برساند نه این‌که افراد فقط تذکر بدهند و تذکر و حرف‌های آنها شورا را از کار اصلی‌اش بازدارد.» هرچه بود چمران دیروز با اختلاف 5 رأی درحالی رئیس شورا شد که مسجدجامعی نخستین کسی بود که به او تبریک گفت و برایش آرزوی موفقیت کرد. مسجدجامعی، رئیس اصلاح‌طلب شورا دیروز در تمام ساعات برگزاری جلسه حتی زمانی که آرای 18 به 13 را می‌خواندند و رأی‌ها یکی پس از دیگری به نام چمران قرائت می‌شد، لبخند به لب داشت، دست آخر هم از همه پرسنل خدماتی شورا، کارکنان آشپزخانه و بخش‌های اداری گرفته تا اعضا و خبرنگاران برای این یک‌سالی که رئیس شورا بود تشکر کرد، رئیسی که یک‌سال پیش با استقبال و تشویق خبرنگاران ریاست شورا را تحویل گرفته بود، دیروز درحالی ریاستش را واگذار کرد که بیشتر خبرنگاران در سکوت و شاید مبهوت از فاصله سنگین 5 رأی بین چمران و مسجدجامعی خبرهای روز انتخابات هیأت‌رئیسه در 11 مرداد 93 را مخابره می‌کردند.
هیأت‌رئیسه شورا در اختیار اصولگرایان
اصولگرایان شورا دیروز تنها رئیس شورا را عوض نکردند آنها ترکیب هیأت‌رئیسه را هر جا که در اختیار اصلاح‌طلبان بود، تغییر دادند. اگرچه یک‌سال پیش زمانی که ریاست شورا به مسجدجامعی رسید، اصلاح‌طلبان پیشنهاد کردند برای همگرایی بیشتر احمد حکیمی‌پور از رقابت برای نایب‌رئیسی به نفع مرتضی طلایی انصراف می‌دهد امسال اما از این خبرها نبود. طلایی و حکیمی‌پور بار دیگر با هم رودررو شدند اما با وجود این‌که ریاست شورا به چمران رسیده بود، طلایی از کاندیداتوری نایب‌رئیسی به نفع حکیمی‌پور کناره نگرفت. رقابت این دو برای نایب‌رئیسی به دو بار رأی‌گیری رسید. یک بار 15- 15 و یک‌بار 17-14. واقعیت این است که اصولگرایان دیروز آمده بودند تا ببرند نه فقط رقابت چمران و مسجدجامعی را که کل انتخابات هیأت‌رئیسه را. رأیی که آنها برای انتخاب سایر اعضای هیأت‌رئیسه به صندوق ریختند به‌رغم شیوه و نحوه رأی‌دهی آنها در مصوبات عادی و مباحث تخصصی شورا، این بار به تاسی از همان رأیی که به چمران دادند، رأیی تشکیلاتی و اصولگرایانه بود. آنها در میان دوگانه حکیمی‌پور – طلایی برای نایب‌رئیسی شورا با 17 رأی مرتضی طلایی را انتخاب کردند. در میان منشی‌ها هم با رأی اکثریت اصولگرایان شورا که اغلب از وقت نگرفتن برای حرف زدن و تذکر دادن از هادی ساعی گلایه داشتند، ساعی از هیأت‌رئیسه خارج و «ابوالفضل قناعتی» با 18 رأی جایگزین او شد. راستگو هم پس از رقابتی با تندگویان با کسب 16 رأی در هیأت‌رئیسه ماند تا ترکیب هیأت‌رئیسه شورای چهارم در دومین سال فعالیتش کاملا اصولگرایانه باشد. اصولگرایان دیروز آنچنان هماهنگ در جلسه شورا عمل کردند که حتی سخنگوی شورا را که پستی خارج از هیأت‌رئیسه محسوب می‌شود هم به اصلاح‌طلبان واگذار نکردند و در رقابت میان دوستی و تقی‌پور آنها رایشان را به نام تقی‌پور نوشتند و او با کسب 16 رأی همچنان سخنگوی
شورا ماند.
همه حاشیه‌های یک جلسه
برای کسانی که سال‌هاست در شورای شهر تهران برو و بیایی دارند، دیروز یک «سه‌شنبه» متفاوت بود. شورا پس از سال‌ها درواقع باید گفت پس از یک دهه یک رقابت سیاسی تمام‌عیار داخلی را تجربه می‌کرد. جلسه دیروز شورای شهر تهران خلاف همه سه‌شنبه‌ها یک ساعت زودتر شروع شد. اعضای شورا آمده بودند تا جلسه را زودتر شروع کنند و حرف‌هایشان را بزنند و بعد تصمیم بگیرند جلسه علنی باشد یا نباشد. از زمان شروع جلسه اما 20 دقیقه‌ای نگذشته بود که ماموران حراست شورا درهای صحن علنی را باز کردند و گفتند: «جلسه عادی است!» خبرنگاران که دیروز استثنائا به مناسبت انتخابات هیأت‌رئیسه پذیرایی ویژه‌ای از آنها شده بود کمتر از چند دقیقه روی صندلی‌هایشان جاگیر شدند. شورا جلسه رسمی‌اش را آغاز کرد؛ جلسه‌ای که تنها انتخابات هیأت‌رئیسه موضوع اصلی‌اش نبود. خبر درگذشت مادر «ابوالفضل قناعتی» و «تصادف شب گذشته علی صابری» هم دهان‌به‌دهان می‌گذشت. کم نبودند کسانی که می‌گفتند با نیامدن این دو حتما انتخابات برگزار نمی‌شود اما رئیس شورا گفت انتخابات را برگزار می‌کنیم و این دوستان هم می‌آیند. همین‌طور هم شد. «احمد دنیامالی»، به بهشت‌زهرا رفته بود تا ابوالفضل قناعتی را بیاورد و «رحمت‌الله حافظی»، هم به بیمارستان دی رفته بود تا شرایط ترخیص موقت صابری را برای شرکت در انتخابات هیأت‌رئیسه فراهم کند. عقربه‌ها حوالی ظهر را نشان می‌دادند که «قناعتی» را با لباس سیاه آوردند و «صابری» را با لباس بیمارستان. آمدن آنها البته نقطه پایانی بر تنشی گذاشت که چند دقیقه پیشتر از ناحیه بگو و مگوی بین «دوستی» و «کاشانی» آغاز شده بود و اگر اعضای شورا تلاش نکرده بودند ممکن بود به دعوای تمام‌عیار تبدیل شود. «حبیب کاشانی» دیروز بیشترین تردد و رفت و آمد در شورا را داشت و بیشترین تذکرها را هم از رئیس شورا گرفت، دست آخر هم بگو و مگوی او با «دوستی» کار را به جایی رساند که مسجدجامعی از پیرهادی خواست کاشانی را که درحال حرکت به سمت دوستی بود، آرام کند و جلویش را بگیرد. با ورود «قناعتی»، مسجدجامعی رأی‌گیری را آغاز کرد و تنش‌ها با صلوات و قرائت فاتحه‌ای برای مادر او ختم شد.
* جلسه دیروز شورا حاشیه‌های دیگری هم داشت ازجمله این‌که تعدادی از اعضا پس از نوشتن رأی‌هایشان برگه‌هایشان را بالا می‌گرفتند و به همه نشان می‌دادند ازجمله «رضازاده» و «جدیدی» که رأی‌هایشان را به اصولگرایان نشان می‌دادند. تعدادی از اصلاح‌طلبان ازجمله انصاری هم رأیی که نوشتند را بالا گرفتند تا همه ببینند. «محمد سالاری» هم رأیش را که به نام «مسجدجامعی» بود به تعدادی از اعضا که کنارش نشسته بودند نشان می‌داد. در میان اعضای شورا «احمد دنیامالی»، که در جریان انتخاب شهردار به قالیباف رأی داده بود، هم از کسانی بود که وقتی رأیش را به نام «مسجدجامعی» نوشت آن را سمت خبرنگاران گرفت و به آنها گفت ببینند که به چه کسی رأی داده است.
* از دیگر نکات جلسه دیروز شورا اصرار و تأکید مسجدجامعی به خبرنگاران برای احترام به حق نمایندگی اعضا بود، او از رسانه‌ها خواست تا در مورد آرای اعضا و این‌که چه کسی به چه کاندیدایی رأی داده تشکیک نکنند و حق نمایندگی اعضا را به رسمیت بشناسند با همه اینها اما بعد از جلسه مهم‌ترین سوال خبرنگاران این بود که 3 نفری که به مسجدجامعي رأی نداده‌اند، چه کسانی بودند؟
* چمران و مسجدجامعی پس از رأی‌گیری و پایان جلسه با هم عکس یادگاری گرفتند و پس از آن چمران پس از یک‌سال باردیگر در میان خبرنگاران محاط شد تا به سوالاتشان پاسخ بدهد و مسجدجامعی برای صرف ناهار و نماز به طبقه زیر زمین شورا رفت.