رکابزنان پاک بودنشان را ثابت می‌کنند؟
 
دوچرخه‌سواری، در پی جبران
 

 

گروه ورزش| تیم‌ملی دوچرخه‌سواری کشورمان همواره در سطح آسیا و در ماده‌های مختلف مدال‌آور بوده اما در دوره قبلی بازی‌های آسیایی فقط 3 مدال برنز کسب کرد و دست رکابزنان از رسیدن به مدال طلا کوتاه ماند. این رشته با وجود این‌که در سال‌های اخیر تقریبا با ثبات بوده اما برای اعلام اسامی نهایی ملی‌پوشان اعزامی به بازی‌های آسیایی اینچئون دچار حاشیه‌هایی شد که البته بیراه هم نبود. با این وجود مسئولان امیدوارند رکوردهایی که در داخل ایران زده شده، توسط رکابزنان در اینچئون هم تکرار شود که در این صورت باید در انتظار چند مدال خوشرنگ برای دوچرخه‌سواران باشیم.
انگیزه جبران و چالش‌های پیش‌رو
بازی‌های آسیایی گوانگژو برای رکابزنان ایرانی که در دوحه قطر با کسب 5، 6 مدال درخشیده بودند، خوش‌یمن نبود و فقط 3مدال طلا توسط مهدی سهرابی، حسین عسگری و تیم اسپرینت ایران کسب شد. برای این دوره با توجه به کاروان 14 نفره‌ای که پرویز مردانی و فراز شکری، مهدی سهرابی و آروین معظمی گودرزی، حسین عسکری، بهنام آرین، حمید بیک‌خورمیزی، حسین ناطقی و علی خادمی، محمد رجبلو، محمود پراش، حسن ورپشتی، احسان خادمی، فرزین عرب، محمد دانشور و فرشید فارسی‌نژادیان(از میان 6 نفر آخر 4 رکابزن انتخاب می‌شوند) آن را تشکیل می‌دهند، امیدها بسیار بیشتر است. این رکابزنان در ماده‌های مختلف به مصاف حریفان خود می‌روند و هر کدام امید به مدال دارند اما مشکل اصلی دوچرخه‌سواری ایران تلفیق شدن برخی رشته‌های سرعت است که رکابزنان کشورمان در آنها مدعی اصلی مدال بودند.  
سایه دوپینگ و تلاش برای اثبات حقانیت
برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم‌ملی مخصوصا در بخش جاده با حاشیه‌های زیادی همراه بود. رقابتی که درنهایت باعث شد قادر میزبانی یکی از مدال‌آوران همیشگی ایران از تیم‌ملی کنار برود و بحث دوپینگ را مطرح کند. انتخابی تیم‌ملی جاده خیلی هم قانونمند نبود و فدراسیون درواقع زیر قول خود درخصوص نحوه برگزاری این مسابقات زد. برخی رکابزنان به شدت اصرار داشتند تا آزمایش دوپینگ در یک بازه یک ماهه گرفته شود اما فدراسیون فقط با 2 آزمایش در یک هفته این ماجرا را ختم کرد.  نکته جالب در این خصوص رکورد برخی از رکابزنان است که میانگین سرعتشان بیش از 50 کیلومتر در ساعت است، درحالی‌که برای کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی حدود سرعت 48 کیلومتر در ساعت کافی است. درواقع اگر این رکوردها تکرار شود، قطعا رکابزنان کشورمان طلایی خواهند شد اما به‌نظر نمی‌رسد این اتفاق رخ دهد زیرا همواره رکوردهای داخلی دوچرخه‌سواران خیلی بهتر از رکوردهای برون‌مرزی آنهاست.
سهرابی:  باید بهتر از گوانگژو باشیم
مهدی سهرابی، رکابزن تیم‌ملی در بخش جاده که در دوره قبلی موفق به کسب مدال برنز در ماده سرعت شده بود، به «شهروند» می‌گوید: «آخرین اردویی که داشتیم در زنجان بود و فعلا رکابزنان برای خودشان تمرین می‌کنند تا اردوی پایانی که در ارتفاعات همدان برگزار می‌شود. مسیر این دوره بازی‌های آسیایی طوری طراحی شده که باب میل تمام شرکت‌کنندگان باشد و درواقع همه رکابزنان برای مدال می‌آیند. حدود 30 تیم در این رقابت‌ها حضور پیدا می‌کنند که هر کدام 2 شرکت‌کننده دارند، شاید از این تعداد 30، 40 نفر مدعی کسب مدال باشند. رکابزنان ایرانی همیشه در سطح آسیا جزو بهترین‌ها بوده‌اند اما تخصص ما روی مسیرهای کوهستانی است. قصد داریم بهترین نتیجه را بگیریم و حداقل در بخش جاده یکی از سکوها را از آن خود کنیم.» وی در پاسخ به سوالی در رابطه با شایعه دوپینگ در مسابقات انتخابی می‌افزاید: «قرار بود فدراسیون در طول یک ماه اردوی انتخابی دائما از رکابزنان تست خون و ادرار بگیرد اما متاسفانه این اتفاق به شکل بسیار کمرنگی رخ داد. اعتراض قادر میزبانی به حق بود و طبق نتایج گذشته او می‌توانست جزو برترین‌ها باشد.  میزبانی در بازی‌های آسیایی بانکوک با میانگین 48 کیلومتر طلا گرفت اما نمی‌دانم چطور برخی بالای میانگین 50 در انتخابی رکورد زدند. نباید برای انتخاب شدن دست به هرکاری زد.»سهرابی در پایان پیش‌بینی‌اش از نتیجه کاروان دوچرخه‌سواری ایران را اینطور عنوان می‌کند: «اگر تیم سرعت نیز آمادگی بالایی داشته باشد و خوب مدال بگیرد، انشاالله نتیجه خوبی به‌دست می‌آید. قطعا باید نسبت به دوره قبلی که 3 برنز کسب کردیم، بهتر باشیم و امیدوارم که تعداد مدال‌هایمان بالا باشد.»


 
http://shahrvand-newspaper.ir/News/Main/4618/دوچرخه‌سواری،-در-پی-جبران