شهروند| در روزهایی که فشارها روی داوران فوتبال ایران بشدت افزایش یافته، شاید نظرات یک پیشکسوت این عرصه درباره حال و هوای داوری کشورمان جالب باشد. در همین راستا با محمد ریاحی از داوران قدیمی فوتبال ایران همکلام شدیم که در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» را با وی می‌خوانید:
از شرایط این روزهای خودتان بگویید.
این روزها من هم مثل خیلی دیگر از قدیمی‌های عرصه داوری فقط می‌توانم طبق نظر کمیته داوران به شهرهای مختلف بروم و روی کار داوران نظارت کنم. البته مسائل داوری را خیلی جزیی دنبال می‌کنم چون اصلا نمی‌خواهم از علم به روز داوری دنیا عقب بمانم. شاید هیچ‌وقت داوری جذابیتش را برای من از دست نداد اما مطمئن باشید اگر الان 20 ساله بودم، به هیچ عنوان به سوی داوری نمی‌رفتم.
چرا از حضور در عرصه داوری پشیمان هستید؟
به غیراز فشار، تهمت و فحش مگر چه چیزی گیر من آمده است؟ در سال‌هایی که ما داوری می‌کردیم اصلا پول نبود اما حداقل کمی ادب و احترام وجود داشت. الان که دیگر تمام این حرمت‌ها از میان رفته و متاسفانه شاهد اتفاقات خوبی در بخش داوری فوتبال ایران نیستیم. البته نظر من این است از همان ابتدای پیدایش فوتبال که 130سال قبل بوده، در حق داوران ظلم شده است.
برای داوران چه شرایطی را باید در نظر می‌گرفتند که به آنها ظلم نشود؟
تاریخ فوتبال را هم که بخوانید داوران از همه کمتر دستمزد می‌گرفتند اما از سویی بیشتر از همه فشارها روی آنها بوده است. تنها فردی که اگر در زمین نباشد، مسابقه فوتبال برگزار نخواهد شد، داور بازی است اما هیچ‌کس به اهمیت این داور توجه نمی‌کند. همین حالا اگر کلاس‌های داوری و کلاس مربیگری را بررسی کنید، متوجه می‌شوید.
این روزها هم شدیدا علیه داوران ایرانی جوسازی شده که کار را برای آنها سخت کرده است؟
من لیگ امسال و قضاوت‌هایش را از همان ابتدا دنبال کردم. در هفته‌های اول تا سوم مشکل زیادی در داوری مسابقات وجود نداشت و اگر هم اعتراضی بود، مثل سالیان قبل به همان منوال پیش می‌رفت اما متاسفانه بار دیگر جوی از هفته چهارم علیه داوران به وجود آمد که اجازه نداد آنها با خیال آسوده کارشان را انجام دهند. البته باید قبول کرد که اشتباهات داوران افزایش پیدا کرده اما من معتقدم ریشه این ماجرا خودشان نیستند و باید به جای دیگری توجه کرد.
شما به یاد دارید که هیچ موقع چنین جوی علیه داوران به وجود آمده باشد؟
راستش را بخواهید نه. البته به یاد هم ندارم که داوران این‌قدر پراشتباه قضاوت کرده باشند. فیفا از سال 1990 که در جام‌جهانی اشتباهات عجیبی توسط داوران صورت گرفت، سعی کرد با قراردادن 3 اصل این ماجرا را فیصله دهد. اول و دوم جدا کردن داوران و کمک داوران از یکدیگر و تغییر برخی از قوانین بود اما سومی را متاسفانه ایران و برخی دیگر از کشورها رعایت نکردند. اصل سوم روی دستمزد داوران بود؛ یک داور بوندس‌لیگایی برای هر بازی 22میلیون تومان پول می‌گیرد اما داوران ما فقط 700هزار تومان دستمزد دریافت می‌کنند. به عقیده من باید به داوران، خوب پول داد و از آن طرف در قبال اشتباهات‌شان آنها را جریمه مالی کرد. روش تنبیه مالی در عرصه‌های مختلف جواب داده و باید در دستور کار قرار بگیرد.