فرهاد توحیدی فیلمنامه نویس و عضو هیات‌مدیره خانه سینما
فراخوانی که از سینمای گروه هنر و تجربه منتشر شده را مثبت ارزیابی می‌کنم. تا پیش از این یکی دوبار طرح‌هایی درباره اکران فیلم‌های خاص در ایران مطرح شدند که متاسفانه با شکست مواجه شدند. طرح‌های قبلی به این دلیل شکست خوردند که اراده لازم برای استمرار نداشتند. درواقع اجرای کار هم به کسانی سپرده شده بود که خودشان می‌خواستند از محل اکران فیلم‌های هنر و تجربه سودی ببرند. این دو قضیه به اضافه تعهدی که سینماها را مجبور به اکران این فیلم‌ها و عدم تأمین هزینه‌ها می‌کند، دست به دست هم داده بودند تا این طرح‌ها با شکست مواجه شوند. برنامه‌های قبلی حتی یک بار با نام طرح «آسمان باز» عملی شد اما متاسفانه مدت زیادی استمرار نداشت. اما در این دوره با تفاهمات انجام شده قرار است دولت سر قول و قرارش بماند و از سینماها حمایت کند. خوشبختانه کسانی متولی اجرای این هستند که منفعت شخصی ندارند و طرح در قالب یک برنامه حمایتی دولتی عرضه می‌شود و با توجه به این شرایط فکر می‌کنم که طرح می‌تواند موفق شود. با وجود اراده لازم در سازمان سنیمایی و در صورت استقامت در مدیرانی که برای این کار منصوب شده‌اند و کمیته‌ای که پیگیری این طرح را برعهده دارد امیدوار هستیم که اکران‌ها به‌طور مستمر باشند. تصور شخصی من این است که اگر سینماهایی برای این فیلم‌ها در نظر گرفته شود و این سالن‌ها بین مخاطبان جا بیفتد، سینمایی هنر و تجربه می‌تواند تماشاگر خودش را پیدا کند. قطعا این سینماها به پاتوق سینمادوستانی که جریان سینمای هنری و فرهنگی را تعقیب می‌کنند تبدیل خواهد شد. چرا که من فکر می‌کنم این فیلم‌ها ظرفیت کشاندن مخاطب را به سالن‌های سینما داشته باشند. تا آنجایی که من می‌دانم این است که در خارج از کشور فیلم‌های هنری در سینماهای کوچکتر عرضه می‌شود و مخاطب خودشان را دارند. طبیعتا دولت هم از این ژانر فیلم‌ها حمایت می‌کند. در کشورهای اروپایی این «سینما تک‌ها» هستند که معمولا در برنامه‌هایشان فیلم‌های تجربی و متعلق به سینمای هنری را دایم نشان می‌دهند و شما هر لحظه اراده کنید، این فیلم‌ها در اختیارتان است که در سالن‌ها ی سینما ببینید. به نظر من یک مطالعه تفضیلی در نحوه برخورد متولیان فرهنگ در کشورهای دیگر لازم است تا ما بتوانیم خودمان را با استانداردهای جهانی تطبیق دهیم.