|طرح نو| مجتبی پارسا| روی صندلی مترو نشسته بودم؛ خسته از سر کار برمی گشتم؛ صدای مردی می‌آمد که در واگن مترو دستفروشی می‌کرد: «چشم‌بند خواب؛ برای استراحت و رفع خستگی چشم، فقط 2هزار تومان. . .» به این فکر افتادم که انسان چه موجود عجیبی است؛ از علم و تکنولوژی برای آرامش و امنیت بیشتر خود استفاده می‌کند؛ اما در عمل، قضیه متفاوت می‌شود. برق و چراغ را برای روشنایی اختراع می‌کند، اما برای شب بیداری از آن بهره می‌برد که به دنبال آن کم‌خوابی و بی‌خوابی است و احتمالا خوابیدن در زمانی که خورشید طلوع کرده است؛ حالا اختراع دیگری می‌کند برای مقابله با اختراع پیشین؛ چشم‌بند خواب برای خوابیدن در زمانی که هوا روشن شده است! اما گاهی وسایل و تجهیزات ساخته شده برای امنیت، آرامش و آسایش، موجب سلب همان چیزهایی می‌شوند که با ساختن آن وسایل و تجهیزات، در پی آنیم!
موارد زیادی را می‌توان نام برد که تجهیزات و امکانات اطراف ما که به منظور حفظ آرامش و آسایش ساخته شده است، آرامش و آسایش را از ما می‌رباید. یکی از این مواردی که می‌توان به آن اشاره کرد، وسایل و تجهیزات موجود در شهربازی‌هاست که از استاندارد لازم برخوردار نیستند و موجب حادثه شده و می‌شوند. چه بسیار افرادی که برای استراحت، سرگرمی و خوشگذرانی به شهربازی آمدند و جانشان را از دست دادند. آخرین این حوادث، اردیبهشت سال‌جاری بود که ترن هوایی پارک ارم تهران، از ریل خارج شد و از ارتفاع 8 متری، به شدت به زمین برخورد کرد و موجب شکستگی گردن دو دختر جوان و سوراخ شدن ریه فرد سوم شد. پنجم ارديبهشت نيز در پارک آبشار شهر کاخک در استان خراسان رضوي بر اثر ترکيدن يک سرسره بادي دو پسر بچه 6 ساله جان خود را از دست دادند و یک کودک دیگر نیز زخمی شد. ترکيدگي سرسره بادي در شهربازي تهرانپارس در سال 86، سقوط 2 نفر از چرخ و فلک پارک ارم در سال 83، سقوط دختر و پسری جوان به علت شکسته شدن ميله‌هاي نگهدارنده بشقاب پرنده بوستان شاهد در سال 87، سقوط صندلي پرنده يکي از شهربازي‌هاي اطراف تهران در همان سال، مرگ دختر 16 ساله در شهربازي بسيج و سقوط مرگبار دختر نوجوان از ترن هوايي شهربازي ورامين در سال 91 و حوادث مشابه دیگری که همگی در شهربازی‌های کشورمان در چند‌سال اخیر رخ داده است و قطعا آخرین حوادثی نیست که شاهد بوده‌ایم.
گاهی این سوال در ذهنم می‌چرخد که آیا آرامش و امنیتی که تکنولوژی و مدرنیته برایمان به ارمغان می‌آورد، به آرامش و امنیتی که از ما سلب می‌کند، می‌ارزد؟