چرا کمک‌هاي مردم به خارج کشور مي‌رود و آيا مراکز نيکوکاري مي‌تواند نيازهاي امدادرساني را در محله‌ها برآورد کند؟
اعتمادسازي يکي از زمينه‌هاي جلب مشارکت است. چگونه به اين کار اقدام شده است و اين که مردم مي‌گويند صدقه‌هاي آنها در محل‌هاي ديگري خرج مي‌شود و نمي‌دانند چگونه اطمينان حاصل کنند که اين کمک‌ها در محل اصلي هزينه مي‌شود، درست است؟ آيا راه‌اندازي مراکز نيکوکاري آسيب‌شناسي شده است يا مانند برخي طرح‌ها فقط آزمون و خطا است؟ معاون مشارکت‌هاي مردمي کميته امداد امام‌خميني(ره) کشور به این سوالات که توسط روزنامه محلی خراسان‌شمالی پرسیده شده، پاسخ داده است:
اعتمادبخشي، اعتبارآفريني
يکي از بسترهاي جلب مشارکت‌هاي مردمي اعتمادسازي است. مردم مي‌گويند چگونه اطمينان حاصل کنيم که کمک‌هاي ما در محل اصلي خود هزينه مي‌شود؟
اعتمادبخشي و اعتبارآفريني از نيازهاي همه دستگاه‌هاست به ويژه دستگاه‌هايي مانند کميته امداد و هر دستگاهي به هر شيوه‌اي که بخواهد بررسي کند مي‌توانيم آمار صدقات خود را صندوق به صندوق ارایه کنيم. از همان ابتدايي که مردم کمک‌هاي خود را به کميته مي‌دهند محل هزينه معلوم است و آمار و ارقام دقيق، روشن و واقعي است چه درگذشته و چه درحال حاضر. در داخل هم حساب‌هاي اماني و خاصي هست و اگر وجهي براي ايتام باشد، خرج تحصيل، جهيزيه و ديگر امور در همان محل خود هزينه مي‌شود. همه روش‌هاي ما جديد است و با استفاده از سيستم‌هاي الکترونيکي گزينه‌هاي مختلف را شفاف در اختيار مردم قرار داده‌ايم. ازسويي ايجاد مراکز نيکوکاري نيز در اعتمادسازي تأثير گذاشت و اين موضوع افزايش يافت. يک ريال از صدقات و کمک‌ها حتي صرف پرداخت حقوق کارمندان کميته هم نمي‌شود و مردم اطمينان داشته باشند که همه کمک‌هاي آنها صرف مصارفي مي‌شود که خودشان تعيين کرده‌اند.
تبليغات نادرست
مردم مي‌گويند با وجود اين همه نيازمندي که در کشور وجود دارد، چرا به ديگر کشورها از محل صدقات مردم کمک مي‌شود؟ مردم هنگام کمک‌هاي خود در بخش‌هاي مختلف محل هزينه آن را هم تعيين مي‌کنند و ما در اين مورد امانتداريم. هنگامي‌که مردم احساس تکليف مي‌کنند و محل کمک خود را مردم يمن يا سوريه تعيين کرده‌اند نمي‌توانيم اين موارد را در کشور هزينه کنيم و بايد به دست جمعيت هدف برسانيم. اما معناي اين کار اين نيست که کمک‌هايي را که براي نيازمندان داخل کشور جمع‌آوري مي‌شود به ديگر کشورها ارسال مي‌شود. 5/7 ميليون صندوق صدقات داريم و يک ريال آن به خارج کشور نمي‌رود و براي حقوق کارمندان استفاده نمي‌شود. البته بايد گفت اين حرف‌ها ناشي از تبليغات نادرست است که منشأ آن هم در داخل کشور نيست. مطالبي را طرح مي‌کنند که از آن اطلاع دقيقي
ندارند.
مسکن اولويت اول
آيا نيازهاي اولويت‌دار مددجويان اين بخش احصا شده است؟
نه تنها در اين استان بلکه در سراسر کشور وظيفه داريم به اعتبار اهداف خود اين نيازها را برآورد کنيم. 5/4 ميليون نفر تحت‌پوشش داريم که مهم‌ترين نياز آنها در درجه اول مسکن و سپس معيشت و اشتغال است. بعضي از خانواده‌هاي تحت‌پوشش فقط يک نياز دارند و بعضي چندين نياز و باتوجه‌به 300هزار خانواري به کمک نياز دارند، به ده‌ها برابر اعتبار کنوني خود براي رفع نيازها و رسيدن به اهداف خود نيازمنديم. اين درحالي است که بسياري از خانواده‌ها آبروداري مي‌کنند و نمي‌خواهند در محل زندگي خود به‌عنوان نيازمند مطرح شوند و براي همين است که مراکز نيکوکاري راه‌اندازي شده است.
نقش مردم
يکي از رويه‌هاي جديد کميته‌امداد راه‌اندازي مراکز نيکوکاري است. باتوجه‌به اين که در اجراي بسياري از طرح‌ها رويه ما کارشناسي نيست و با آزمون و خطا همراه است در اين مورد چقدر کارشناسي شده و آيا آسيب‌هاي اين نوع کمک‌رساني هم احصا و بررسي شده است؟
مراکز نيکوکاري با اين هدف راه‌اندازي شد تا زمينه‌اي براي ايفاي نقش‌اجتماعي مردم ايجاد شود. اين حضور مي‌تواند در مورد هر موضوعي به‌کار گرفته شود و حتي زمينه اقتصاد مقاومتي نيز فراهم مي‌شود.
ايجاد سازوکار فقرزدايي
مبارزه يا ريشه‌يابي فقر؟ آيا ريشه‌هاي فقر هم شناسايي مي‌شود تا براي برطرف‌کردن آن کار شود؟
نقشي که ما در فقرزدايي داريم به معناي رفع نقش و مسئوليت دولت و 3 قوه نيست و آنها هم بايد نقش خود را در ايجاد قوانين و سازوکارهاي کاهش فقر انجام دهند و کميته امداد باتوجه‌به مسئوليتي که دارد با استفاده از کمک‌هاي مردمي و زمينه‌سازي براي شکل‌گيري و تحقق نقش‌آفريني مردم و حضور آنها به اين کار مي‌پردازد و به خودکفايي رسيدن مددجويان که از اهداف ما است در جهت ريشه‌کني فقر است.
300هزار خانواده در انتظار کمک
چند خانواده نيازمند در صف گرفتن کمک هستند؟
300هزار خانواده در انتظار کمک هستند و اگر بخواهيم به همه آنها کمک کنيم آن‌قدر جامعه هدف بزرگ است که ده‌ها برابر بيش از آن چه اکنون هزينه مي‌کنيم بايد به آنها کمک کنيم.