خشک شدن زاینده‌رود و تالاب گاوخونی نه‌تنها اصفهان را دچار کمبود آب کرده و چهره زیبای اصفهان را زشت نموده بلکه اثر سوء دیگری هم در پی داشته و آن به وجود آمدن پدیده ریزگردها بوده است. چراکه اگر تالاب گاوخونی آب نداشته باشد و رطوبت محیط آن منطقه به واسطه خشک شدن تالاب از بین برود تپه‌های شنی کنار تالاب که پیش از این به واسطه رطوبت موجود به همدیگر چسبیده بودند با از بین رفتن رطوبت تبدیل به کوهی از گرد و غبار می‌شوند که با کوچک‌ترین وزش بادی برمی‌خیزند و کیلومترها راه را می‌پیمایند و تبدیل به طوفانی از شن و گردوغبار می‌شوند. بعید نیست که این اتفاق شوم بیفتد و لشکر ریزگردها به اصفهان هجومی ویرانگر کنند. وقتی تالاب و رودخانه خشک می‌شود درختان منطقه هم خشک می‌شوند. هرچیز سبزی به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید و استان اصفهان دچار پدیده بیابان‌زایی می‌شود. متاسفانه این استان به سرعت این مسیر شوم را می‌پیماید به طوری که در چند ‌سال اخیر با خشک شدن تالاب گاوخونی 3‌میلیون اصله درخت خشک شده‌اند. وقتی که درخت‌ها به زیر بیفتند آنگاه لشکر ریزگردها دیگر هیچ مانعی جلوی خود نمی‌بینند و بی‌رحمانه می‌تازند. ریزگردها قهر طبیعت علیه انسان‌ها است. انسان‌هایی که با دستان خود سرنوشتی غمبار و دردناک را برای خود رقم زده‌اند. این سرنوشت در انتظار اصفهان نیز است. سرانه فضای سبز شهری اصفهان به شدت کم شده است و کسی هم به فکر این کاهش نیست. انگار همه منتظرند که مصیبت بر سر استان فرودآید و آنگاه کاسه چه کنم چه کنم دست بگیرند.