حسین جمشیدی – شهروند| پرافتخارترین تکواندوکار تاریخ ایران که با کسب 3 مدال المپیکی فعلا دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد، مدت‌هاست که از ورزش مورد علاقه خود دور شده است. او که 2سال قبل سعی کرد در رأس فدراسیون تکواندو قرار بگیرد، به دلیل حضورش در شورای شهر از حضور در مجمع انتخاباتی منع شد اما معتقد است هیچ‌وقت به ناکامی تکواندو فکر نکرده و همیشه از موفقیت‌هایی که به‌دست آمده، خوشحال شده است. دارنده 2 مدال طلای جهان این روزها ورزش سوارکاری را به‌صورت حرفه‌ای پیگیری می‌کند و حتی هدفش را رسیدن به سکوهای بین‌المللی می‌داند. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» را با هادی ساعی از نظر می‌گذرانید:
به نظر می‌رسد این روزها از ورزش خیلی دور شده‌اید و بیشتر وقتتان با کارهای سیاسی می‌گذرد. درست است؟
اصلا این‌طور نیست. من به هیچ‌وجه از ورزش دور نشده‌ام و حتی در شورای شهر هم که هستم، همیشه سعی می‌کنم به اهالی ورزش کمک کنم. من ورزشی بوده، هستم و خواهم بود. شاید مدتی به خاطر این‌که سمتی ندارم، برخی حس کنند که از ورزش دور شده‌ام اما من از دور هم سعی می‌کنم در ورزش تاثیرگذار باشم. هیچ شخص یا چیزی نمی‌تواند ورزش را از زندگی من حذف کند. تا همین چند سال قبل بخش عمده‌ای از زندگی من در تمرینات و مسابقات ورزشی سپری شده و حالا اگر کسی مرا در صحنه نمی‌بیند، دلیل بر این نیست که دور شده‌ام.
البته در سوارکاری اخیرا فعالیت‌هایی را انجام داده‌اید...
بله، در رشته سوارکاری به‌عنوان ورزشکار فعالیت می‌کنم و حتی مسابقه حرفه‌ای می‌دهم. این‌طور نیست که فقط به شکل تفریحی به این موضوع نگاه کنم. تابه‌حال در چند مسابقه بین‌المللی که در تهران و سایر نقاط کشور شرکت کردم و اتفاقا مقام هم آورده‌ام.
چه شد که به سمت سوارکاری رفتید؟
بعد از کنار رفتن از تکواندو حس کردم که این رشته می‌تواند برای من خیلی خوب باشد و به همین دلیل حرفه‌ای آن را دنبال کردم و به هدفم نیز رسیده‌ام. سوارکاری رشته‌ای است که سن و سال نمی‌شناسد و همین امر باعث شده که انگیزه زیادی داشته باشم. اگر بتوانم حتی در سطح بالاتری نیز این رشته را دنبال می‌کنم چون می‌گویند که استعدادم خوب است.
برگردیم به رشته اصلی شما. خبری از تکواندو دارید؟
شرایط تکواندو خدا را شکر خوب است. بچه‌ها خوب نتیجه می‌گیرند و اخیرا نیز قهرمان جهان شدند. درحد همین اخبار از تکواندو خبر دارم و بیشتر نه.
قصد ندارید از تجربیات فراوانی که در این سال‌ها در تکواندو کسب کردید، در همین رشته استفاده کنید؟
فکر می‌کنم حضور من در تیم در این شرایط به صلاح تکواندو نیست. همیشه به تکواندو علاقه دارم چون زندگی‌ام را در تکواندو گذاشتم اما فعلا فقط می‌توانم تیم‌ملی و تکواندوکاران را پشتیبانی کنم. البته به پیروزی‌هایی که به‌دست می‌آید، افتخار می‌کنم. تنها کاری که از دستم می‌آید این است که از ورزشکاران این رشته تقدیر و تشکر کنم.
برنامه‌ای برای تقدیر از تکواندوکاران دارید؟
بله، احتمالا همین هفته یک مراسمی برگزار می‌کنم و شخصا به تکواندوکاران به پاس قهرمانی‌شان در جهان جوایزی را اهدا خواهم کرد. شاید با برگزاری این مراسم دیگر کسی نگوید که به فکر تکواندو نیستم.
بعد از این‌که در انتخابات 2سال قبل مجوز حضور دریافت نکردید، چند باری از فدراسیون انتقاد کرده بودید. دلیلش چه بود؟
آن مسایل که خیلی وقت است برای من تمام شده و نمی‌دانم چرا برخی فکر می‌کنند باید از موفقیت‌های تکواندو ناراحت شوم. من با کسی مشکلی ندارم و در هر شرایطی که باشم، از تکواندو حمایت می‌کنم.
خوش‌بین هستید که در المپیک هم تکواندو افتخارآفرینی کند؟
قطعا همین‌طور است. در این دوره برای اولین بار هر کشور می‌تواند 4 سهمیه داشته باشد و این مسأله، یک فرصت بسیار مناسب است تا بتوانیم 2، 3 مدال خوشرنگ کسب کنیم. به نظرم با پتانسیل فعلی تیم‌ملی تکواندو کسب 2 طلا هم دور از دسترس نیست.
مدتی است که یک جوان به نام فرزان عاشورزاده در تکواندو خوش درخشیده و خیلی‌ها او را جانشین شما می‌دانند. چه نظری درباره او دارید؟
فرزان عاشورزاده یک تکواندوکار فوق‌العاده است. او از تکواندوکاران نوجوانی بوده که خودم با او کار کردم و در همان ابتدای کارش به 2 مسابقه اعزامش کردیم. در دورانی که مربی‌اش بودم، در مسابقات نوجوانان جهان هم خوش درخشید و از همان زمان به این تکواندوکار امیدوار بودم. فکر می‌کنم اگر راه درستی را برود و وارد حاشیه نشود، بتواند به موفقیت‌هایش ادامه دهد.
فکر می‌کنید عاشورزاده می‌تواند رکورد مدال‌های المپیکی و جهانی شما را بشکند؟
قطعا پتانسیلش را دارد و من امیدوارم که حتی از من هم بهتر شود. آرزو می‌کنم که فرزان بتواند از من بیشتر مدال بگیرد و رکورد جدیدی را ثبت کند چون خودم به او افتخار می‌کنم.