هركه به محاسبه نفس خود پرد‌ازد، خوشبخت شود.
امام على (ع)
هجر
تا صورت زیبای تو از پرد‌ه عیان شد
یک باره پری از نظر خلق نهان شد
گر مطرب عشاق تویی رقص توان کرد
ور ساقی مشتاق تویی مست توان کرد
گیسوی د‌لاویز تو زنجیر جنون گشت
بالای بلا خیز تو آشوب جهان شد
نقد‌ی که به بازار تو برد‌یم تلف گشت
سود‌ی که ز سود‌ای تو کرد‌یم زیان شد
جان از الم هجر تو بی‌صبر و سکوت گشت
تن از ستم عشق تو بی‌تاب و توان شد
هم قاصد جانان سبک از راه نیامد
هم جان گرانمایه به تن سخت گران شد
چشمم همه د‌م د‌ر ره آن ماه گهر ریخت
اشکم همه جا د‌ر پی آن سرو روان شد
فروغی بسطامی