| حجت‌الاسلام سيداحمد هاشمي‌نژاد |
در خصوص نظم حاكم ميان سوره‌های قرآن و محل قرار گرفتن آنها 2 نظر وجود داشته؛ اول اين‌كه به دستور شخص پيامبر محل سوره مشخص و نظم داده شده، دوم عملكرد اصحاب پيامبر بوده است. در اين‌جا نظرات مختلفي كه بيان شده آن را ذكر مي‌كنيم:
الف) نظر آيت‌الله‌العظمي خويي و سيدرضي که بر طبق نظر اين دو عالم بزرگوار نظم سوره‌ها به همين شكلي كه امروز در اختيار ماست بوده.
ب) نظم آيات قرآني به دستور و نظر شخص پيامبر گرامي اسلام (ص) صورت گرفته و ترتيب سوره‌ها با نظر اصحاب تنظيم شده است.
ج) نظر سوم بر اين پايه استوار است كه نظم تعدادي از سوره‌ها توسط پيامبر(ص) و تعدادي از سوره‌ها به وسيله اصحاب قرار داده شده است.
البته لازم به ذكر است موارد دوم و سوم به واسطه مشغله كاري نبي‌اكرم(ص) بوده و به اين دليل عده‌اي از اصحاب مطمئن ايشان وظيفه نظم بخشيدن و ترتيب قرار دادن سوره‌ها را متقبل مي‌شدند. با توجه به تاريخ اهل تسنن و تشيع و شواهد موجود تاريخي، مسلم است كه نظم سوره‌هاي كتاب آسماني قرآن كريم در زمان پيامبر و عصر حاضر متفاوت بوده و اين كتاب كه امروز در اختيار ماست در زمان عثمان مرتب شده است. قرآني كه در زمان پيامبر(ص) نوشته شده است با توجه به شرايط زماني و آيات نازل، عينا پشت سر هم ثبت مي‌شده و اين قرآن نزد حضرت علي(ع) بوده است. با توجه به اين كه خليفه سوم اقدام به جمع‌آوري قرآن‌ها كرده بود، يك قرآن را انتخاب و به استان‌ها فرستاد كه علي(ع) اين قرآن را تاييد كردند و براي جلوگيري از اختلاف در مورد تعدد قرآن‌ها، قرآن زمان حضرت محمد(ص) كه از جهت محتوا با قرآن حاضر يكي بوده و از باب نظم قرارگيري آيات و سوره‌ها متفاوت بود را نزد خود نگه داشت. این قرآن نسل به نسل نزد امام هر عصر محفوظ ماند تا عصر حاضر كه نزد امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) حضرت مهدي موعود است كه در ظهورشان همان قرآن را در دست دارند.