| شهاب شهسواری | مدیر روابط‌عمومی موسسه خیریه زنجیره‌امید |
معتقدم در پیگیری و اجرای مسائل و امور خیریه مشکلی به وجود نمی‌آید و انجام بعضی امور هیچ‌وقت به گره نمی‌خورد. اما گاهی هم در قبال برخی مسائل و امور که کسی گمان نمی‌کند مسأله در روند اجرای آن پیش آید، سدی از مشکلات شکل خواهد گرفت. امور خیریه همیشه همراه دارد و کسی مانع این امور نخواهد شد. کسانی هستند که ابتدا به فکر منفعت خود هستند و بعد برای انجام کار خیر مثلا به سراغ کودکان بیمار می‌روند. یعنی سراغ‌گرفتن آنها از کودکان به خاطر منافع شخصی‌شان است. از زمانی که وارد خیریه زنجیره‌امید شدم، دیدم حتی کارهای خیر هم موجب بروز اتفاقات خاص می‌شود... اما تازه‌ترین اتفاقی که مرا آزرده‌خاطر کرده، مربوط به کودکی است که تحت‌سقف پوششی موسسه ما است. این کودک احتیاج به درمان دارد و درمان او در داخل کشور امکان‌پذیر نیست. بیماری این کودک قلبی است و متاسفانه در ایران این امکانات و فناوری برای درمان این شکل از بیماری قلبی وجود ندارد. بارها از مسئولان شنیده‌ایم که تحریم‌ها روی مسائلی چون درمان بیماری‌ها تاثیری ندارد، اما شخصا با این موضوع درگیر هستم... چند روزی است که به سفارت یک کشور اروپایی با کلی امید پای می‌گذارم و در راه برگشت یک فرد ناامید هستم... اکنون درگیر فراهم کردن امکان سفر و ویزای این کودک به اروپا برای ادامه درمان بیماری‌اش هستیم. کودکی که هر روز به من نگاه می‌کند و از من می‌پرسد؛ می‌توانیم برویم، نه؟! و من هم در جواب می‌گویم؛ حتما درست می‌شود، نگران نباش... حالا جوابی که سفارت آن کشور به من می‌دهد این است که تمام پول درمان را به بیمارستان موردنظر واریز کنید تا ما هم انتقال این کودک را به مقصد موردنظر هرچه زودتر انجام دهیم. نمی‌دانم این موانعی که برای درمان این کودک به وجود آمده است را چگونه حل کنم.
خانواده این کودک خانه‌شان را فرخته‌اند تا هزینه درمان فرزندشان را تأمین کنند. بخشی از هزینه درمان را هم موسسه خیریه زنجیره امید تقبل کرده است. ولی ما هنوز از نظر مالی برای درمان این کودک تأمین نشده‌ایم و نمی‌توانیم این امکان درمان را به راحتی فراهم کنیم. حالا اگر تأمین این هزینه توسط یک شخص متمول یا یک نهاد دولتی صورت گرفته بود، خیلی این سفر راحت و بدون مسائل و حواشی خاصی صورت گرفته بود و مراحل درمان هم به انجام رسیده بود. این روزها این مسائل باعث شده است تا برای حل مشکل این کودک به شدت درگیر این مسائل باشم. یکی دیگر از موانعی که با آن این روزها درگیر هستم، بد قولی‌ها و بد عهدی‌هاست.
موسسه ما با افراد در حوزه‌های مختلفی در ارتباط است و تعاملاتی را با آنها برقرار و برنامه‌ریزی‌هایی را در این زمینه برای پیشبرد اهداف و امور عام‌المنفعه و خیریه پیگیری می‌کند. چندی پیش یکی از کسانی که در این زمینه‌ها با موسسه خیریه زنجیره‌امید همکاری دارد، قراری گذاشت که در جشن‌هایی که ما برگزار می‌کنیم، مشارکت و همکاری داشته باشد و در امور خیر باری را از دوش ما بردارد و کار ما را کمی سهل‌تر کند. در خیریه زنجیره‌امید یک پروژه عظیم را کلید زدیم و روی کمک چند تن از این افراد دل بستیم و در فکر داشتیم که نقش مهمی را خواهند داشت. اما در میانه پروژه که ما درحال آماده‌سازی مقدمات آن بودیم، بحثی توسط این افراد شکل گرفت که باید از ما هم اسم و رسمی باشد، به‌هرحال ما کمک عظیمی به پروژه شما کرده‌ایم و باید در همه مراحل پروژه نامی از ما برده شود. این موضوع یکی از مهم‌ترین موانع پیشروی کار ما است که در مراحل انجام آن ما را دچار مشکل می‌کند. معتقدم کار خیر را باید بدون سر و صدا و هیاهو انجام داد. تمام توان و انرژی ما در کارمان تبلیغ درباره موضوعات خیریه است که در اصل اهداف ما است.
بزرگترین مانعی که در کار خیریه وجود دارد، حضور تعدادی منفعت‌طلب است که فعالیت موسسه‌های خیریه را با شوی تلویزیونی و تیزر تبلیغاتی اشتباه گرفته‌اند که فکر می‌کنند، کمبودها و نقص‌های خود را باید در این موسسات بیابند و به اهداف خود برسند. ما با موضوعات بسیار زیادی درگیر هستیم که روند کار ما را به تأخیر می‌اندازد. یکی دیگر از مسائلی که برای ما بروز مشکل می‌کند، موضوع مشارکت‌هاست. ما برنامه‌های زیادی را
برپا می‌کنیم.
به این امید که مردم در آن مشارکت‌های عظیمی داشته باشند و باری از مسئولیت‌های ما در این سازمان کم کنند اما متاسفانه این عمل صورت نمی‌گیرد و این بی‌اعتمادی که به وجود آمده، در کار ما نیز تاثیرگذار است و درصدد هستیم که این معضل را به خوبی حل کنیم.