به بهانه میزبانی ایران از 2 کشور جنگ‌زده
 
گلوله جنگی در چشم فوتبال
 

 

شهروند| برتری 6 گله سوریه بر افغانستان در ورزشگاه پر از تماشاگر افغانی مشهد، فوتبال ما را با تأخیر زیاد نسبت به تقویمی که 18 روز قبل به مناسب آزادی خرمشهر، جنگ را به یاد آورد، با عواقب خوفناک حملات نظامی آشنا کرد! میزبانی کشور دیگری از 2 کشور جنگ‌زده و ناتوان از میزبانی، برای فوتبال ما تازگی دارد چون در دورانی که مورد هجوم عراق واقع شده بودیم، در بازی‌های ملی حضور نمی‌یافتیم(یا طبق قانون فیفا که البته فقط در مورد ما اجرا می‌شد به دلیل جنگ، حق حضور در مقدماتی جام‌های جهانی 1982 و 1986 را نداشتیم یا در جام ملت‌های آسیا با میزبانی سایر کشورها شرکت می‌کردیم) و در روزهای جنگی کشور‌های همسایه، چندان رغبتی به میزبانی از آنها نشان می‌دادیم! میزبانی از چند بازی عراق، تنها تجربه ما در این عرصه بود تا این‌که با موافقت کشورمان بازی سوریه و افغانستان در مقدماتی جام‌جهانی و جام‌ملت‌های آسیا در مشهد برگزار شد. هر چقدر ما در این زمینه بی‌تجربه هستیم و خاطراتمان از فوتبال و جنگ به اسکان اسرای عراقی در ورزشگاه شیرودی منحصر می‌شود، تاریخ فوتبال پر بوده از میزبانی کشور ثالث برای2 طرف درحال جنگ.
ماجرای ابدی
بیش از نیمی از بازی‌های ملی تاریخ فلسطین و یک‌چهارم رقابت‌های رژیم صهیونیستی در کشورهای دیگر و بیشتر اوقات اردن انجام شده است. این 2 نام همیشه درگیر، بیشترین ماجرای انتخاب میزبانی را رقم زده‌اند اما داستان عراق در دوران جنگ 8 ساله با ایران هم جالب توجه بود. فیفا به دلیل حضور در جنگ، ایران را محروم کرده بود اما عراق حق حضور در مرحله مقدماتی جام‌جهانی 1982 را داشت و با توافق عربستان، همه بازی‌های خانگی‌‌اش تا قبل از حذف را در خاک کشور عربی انجام می‌داد. 4‌سال بعد داستان خنده‌دارتر هم شد چون عراق 2 بازی مقدماتی خود را در هند و کویت انجام داد و ایران که در گروه بحرین و یمن‌جنوبی قرار داشت به خاطر ناتوانی در میزبانی کنار گذاشته شد. درنهایت عراق به مراحل پایانی رسید. آنها در عربستان بازی‌های خانگی را از امارات و سوریه بردند و برای اولین بار درتاریخ فوتبال، یک کشور جنگ‌زده نه‌تنها محروم نشد بلکه به جام‌جهانی هم رسید.
نمونه‌های خارجی
ویتنام در دوران جنگ با‌ آمریکا برای نشان دادن قدرتش چند بازی دوستانه انجام داد و کشورهایی مانند ماکائو و هند، میزبانی از این کشور را به عهده گرفتند. حتی یک بار به خاطر کارشکنی کامبوج، بازی دوستانه درست قبل از شروع، لغو شد! رژیم صهیونیستی با در اختیار داشتن لابی‌های قدرتمند درست مثل عراق هر وقت اراده کند در روزهای امن، بازی‌هایش را در تل آویو و حیفا انجام می‌دهد اما در دوران جنگ در غزه، بازی‌های تیم در اردن انجام می‌شد و فلسطین که در یک بازی باشگاهی، مرگ چند بازیکنش به خاطر بمباران را به چشم دیده بود، توانایی‌هایش را عمدتا در سوریه به معرض دید عموم می‌گذاشت. بالکان آشفته دهه 90، استانداردهای میزبانی در فیفا و یوفا را به سخره گرفت! یوگسلاوی تا قبل از محروم شدن ازحضور در یورو 92 به خاطر شروع جنگ بالکان، بازی‌هایش در مرحله مقدماتی این رقابت‌ها را در بلگراد انجام می‌داد. چند‌سال بعد بوسنی تا این اندازه خوش‌شانس نبود چون تقریبا تا 3‌سال بعد از استقلال، بازی‌های خانگی‌اش در مقدونیه و سایر کشورهای حوزه بالکان صورت می‌گرفت.  

 


 
http://shahrvand-newspaper.ir/News/Main/34226/گلوله-جنگی-در-چشم-فوتبال