داوود ربیعی| امروز، سالروز درگذشت مردی است که صدایش هنوز در گوش خلبان‌های ایرانی و خارجی زنگ می‌زند. محمدعلی رومینا، برای هر خلبانی که در حریم هوایی ایران، پرواز کرده، نامی آشناست. مردی که خلبان‌های شرکت‌های هواپیمایی خارجی در بدو ورود به حریم هوایی ایران، صدای گرمش را می‌شناختند و مراقبت پرواز آسمان کشورمان را به نام «رومینا» صدا می‌زدند. نام این مرد با تاریخ مراقبت پرواز ایران عجین شده و تنها یادگار او، فایل‌های صوتی مکالمه‌اش با خلبانان است که اکنون در میان دوستدارانش دست‌به‌دست می‌شود. مراقبت پرواز، از آن دسته حرفه‌هایی است که در زیر سایه پر زرق‌و‌برق واحدهای عملیات پروازی گمنام مانده و نام رومینا، نیز از این امر مستثنا نیست. مراقبت پرواز، فراتر از ذهنیت و تصاویر تلویزیونی است و یک لحظه غفلت مراقب پرواز، می‌تواند فاجعه‌ای بزرگ را رقم زند. آشنایی با قوانین بین‌المللی و مدیریت بحران از ویژگی‌های منحصربه‌فرد یک مراقب پرواز است که او، به خوبی در این حرفه به اوج رسید و در تلاش شبانه‌روزی‌اش، در زمان خدمت، به سوی دیار باقی شتافت. اینک نامش را باید در آسمان جست‌وجو کرد، چرا که آن با نام آسمان ایران پیوند خورده است و چه بسیار از خلبان‌های ایرانی و خارجی که هنوز حسرت شنیدن صدایش را دارند. دلگرمی یک خلبان در سخت‌ترین شرایط پرواز، حضور یک مراقب پرواز متخصص است که بتواند یک هواپیما را به سلامت تا فرودگاه هدایت کند و رومینا، نامش و صدایش، دلگرمی خلبان‌ها در پرواز بود. تنها باید به نامش ایستاد و سکوت کرد تا صدایش را از میان ابرها شنید. روحش شاد.