«اینجا نه؛ اما همین حالا»
این کمپین که با ۲۰۰طرح پوستر و بهصورت محیطی در سوییس برگزار شده تصاویری در شهر زوریخ با مضمون خشونت، آسیبها و موارد نقض حقوق بشر به تصویر کشیده شده و به بیننده یادآور میشود که درست است در اینجا هیچ خبری نیست اما در همین لحظه در برخی کشورها انسانهای بیگناه درحال رنجکشیدن هستند.
«عروسکهای خاموش»
عروسکهای خاموش عنوان جریانی مردمی است که با ساخت عروسکهای پارچهای با بیانی نمادین به ابراز همدردی با کودکان قربانی جنگ و خشونت پرداخته است. این مجموعه عروسکها به همت گروه مردمی سنگ، کاغذ، قیچی و با حمایت موزه صلح تهران به نمایش درآمد و سپس بهعنوان سفیر صلح به کشورهای مختلف ارسال خواهند شد، این مراسم چهارم تا ششم خردادماه با حضور جمعی از چهرههای هنری، سینمایی، فرهنگی و فعالان حوزه کودکان برگزار شد.
«اگر میتوانید ببینید، میتوانید تغییرش دهید!»
سازمان «حمایت از زنان» یک گروه ترویجگر برای پایاندادن به خشونت خانگی علیه زنان و کودکان در انگلستان است. این سازمان اخیرا برای آگاهسازی درباره خشونت خانگی کارزاری خلاقانه به نام «اگر میتوانید ببینید، میتوانید تغییرش دهید!» راه انداخته است و با بکارگیری تکنولوژی، مردم را از اهمیت توجهکردن به خشونت خانگی آگاه میسازد.
در راستای این کارزار، این گروه تابلوهای تبلیغاتی را در سطح شهر لندن نصب کردهاند؛ تابلوهایی که با روشی مبتکرانه به رهگذران یادآور میشود که باید برای پایاندادن به خشونت خانگی به آن اهمیت داد و به قربانیانش توجه کرد. این تابلوها، عکس زنی را نشان میدهند که صورتش پر از کبودی، زخم و بریدگی است. وقتی که عابران به این زن نگاه میکنند، در اثر توجه آنها، زخمهای صورت زن، کمکم بهبود پیدا میکند و از بین میرود!
در طراحی این تابلوهای تبلیغاتی، از تکنولوژی تشخیص چهره استفاده شده است. یک دوربین در بالای تابلو نصب شده که از طریق آن مشخص میشود که چند نفر به سمت تابلو (چهره زن) نگاه میکنند. هر چه تعداد افرادی که به این تابلو نگاه میکنند بیشتر باشد، زخمهای صورت زن نیز سریعتر بهبود مییابد!
به علاوه، کسانی که نزدیک این تابلوی تبلیغاتی بایستند پیامکی دریافت میکنند که آنها را تشویق میکند تا به این سازمان کمک کنند. این پیام میگوید: «ممنونیم که چشمانتان را بر خشونت خانگی نبستید!». (این ویدیو را میتوانید در اینجا مشاهده کنید)
البته این کمپین، تنها حرکت ترویجی برای پایاندادن به خشونتخانگی نیست. گروهها و کمپینهای متعددی در سراسر دنیا در این زمینه کار میکنند.
بهعنوان یک نمونه دیگر، چندی پیش، یک موسسه خیریه در آفریقای جنوبی با نام سلویشن آرمی (Salvation Army)، با سوارشدن بر موج به راه افتاده در شبکههای اجتماعی و با الهام از ماجرای پیراهن آبی و مشکی که اخیرا در فضای مجازی غوغایی به پا کرد، انتشار یک آگهی تبلیغاتی را آغاز کرد.
ماجرای پیراهن از این قرار بود که با وجود اینکه رنگ واقعی آن آبی و مشکی بود، بسیاری رنگ آن را طلایی و سفید میدیدند. عکس این پیراهن بارها توسط کاربران به اشتراک گذاشته شد، با طرح این سوال که: شما این پیراهن را چه رنگی میبینید؟
در آگهی طراحی شده توسط این موسسه خیریه، زنی را میبینیم که این لباس معروف را البته با رنگ سفید و طلایی، بر تن دارد. تن این زن، کبود و زخمی است.
این تبلیغ، برای برانگیختن توجه بیننده به کبودیهای بدن زن، از مخاطب میپرسد: چرا دیدن رنگ «آبی و سیاه»
اینقدر سخت است؟