هادی مرزبان کارگردان تئاتر
در حال حاضر تالار وحدت به مکانی تبدیل شده که هرکس توانایی پرداخت پول بیشتری دارد، می‌تواند اثرش را در آن‌جا به صحنه ببرد. فراموش نکنید که تالار وحدت روزگاری کعبه آمال همه هنرمندان ما بود و ما الان فقط همین یک سالن را که شأن و منزلت بالایی دارد در اختیار داریم. نباید اجازه داد هرکس به هر قیمتی در این تالار کارش را به صحنه ببرد مگر این‌که از گذشته، سابقه و موقعیتی برخوردار باشد که همه تأییدش کنند. متاسفانه تالاری به این بزرگی و باعظمت که باید مختص اجرای آثار فاخر باشد به اجراهایی اختصاص می‌یابد که شأن این تالار را زیر سوال می‌برند. بیشتر تماشاگران چنین اجراهایی مخاطب حرفه‌ای هنر نیستند و اکثرا نمی‌توانند شأن حضور در چنین تالاری را رعایت کنند. من بارها به دیدن کنسرت‌ها و نمایش‌های مختلف در این تالار رفته و خودم نیز نمایش‌های بسیاری را در آن‌جا روی صحنه برده‌ام اما متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد بودم بسیاری از تماشاگران تلفن‌های همراهشان روشن است، فیلم و عکس می‌گیرند و حتی برخی هنگام اجرای موسیقی یا نمایش مشغول بازی هستند. این امر نشان‌دهنده این است که چنین مخاطبانی تنها به قصد این‌که پُز حضور در تالار وحدت را بدهند به آن‌جا آمده‌اند و هیچ تصوری از اجرا در چنین مکانی ندارند. البته معتقدم که مشکل از تالار وحدت نیست چون آقای سعیدی‌پور، مدیر تالار وحدت را می‌شناسم و می‌دانم که وی و همکارانش همگی همراه هنر هستند و در سال‌های اخیر خودشان به نوعی به هنرمند تبدیل شده‌اند. این سیاست متعلق به دوره‌های گذشته بوده و هنوز هم اجرا می‌شود اما امیدوارم آقای مرادخانی به این مسأله توجه ویژه‌ای داشته باشد. مسأله فقط تالار وحدت نیست و باید مکان‌های مطرح هنری کشور دارای جایگاه بالایی باشند و برای دادن اجرا چه تئاتر و چه موسیقی و حتی مراسم‌های مختلف این مسأله را مدنظر قرار داد. متاسفانه در یکی دو سال گذشته شاهد این بودیم که برخی با استفاده از هنرپیشه‌های شناخته شده سینما و با توجه به مناسباتی که با مدیران بالاتر دارند نمایششان را در تالارهایی فرهنگی که شأن و مقام بالایی دارند به صحنه بردند اما امیدوارم شورایی تشکیل شود تا آثار هنرمندان پیشکسوت و اساتید این رشته را برای اجرا مورد بررسی قرار دهد تا هرکس نتواند به خودش اجازه دهد در مکانی همچون تالار وحدت یا تئاتر شهر نمایشش را به صحنه ببرد. این‌که فقط سالن نمایش را پر از مخاطب کنند افتخار نیست. مهم این است که آن اثر شأنیت اجرا در سالنی که برایش در نظر گرفته شده را دارد یا خیر.
به نقل از مهر