شهروند| پسری که بنا بر اظهاراتش، اعتقادات مذهبی چندانی ندارد، بیش از بسیاری از مذهبی‌های عالم ورزش به موسسات خیریه کمک می‌کند و در عرصه نیکوکاری، چندگامی از همه ورزشکاران دنیا پیش است. رافائل نادال برای اولین بار از زمان اولین قهرمانی‌اش در رقابت‌های تنیس گرنداسلم رولان گاروس با رتبه هفتم وارد کارزار پاریس شده و در صورت کسب دهمین قهرمانی در یازدهمین سال حضورش در این رقابت‌ها، افسانه می‌شود؛ افسانه‌ای البته نه ماندگارتر از قصه‌هایی که درباره فعالیت خیرخواهانه‌اش وجود دارد.
تاسیس بنیاد خیریه
برادرزاده میگوئل آنخل نادال(بازیکن سابق شاغل در لالیگا) به‌عنوان یک هوادار دوآتشه رئال‌مادرید (برخی بازی‌های او به‌طور مستقیم از نمایشگر بزرگ ورزشگاه برنابئو پخش می‌شود) نوامبر 2007، پروژه تأسیس یک بنیاد خیریه را کلید زد و سرانجام فوریه 2008، از موسسه خیریه‌اش رونمایی کرد. او هدف خود از چنین کاری را کمک به زندگی بهتر کودکان و نوجوانان در کشورهای توسعه‌نیافته و فقیر دانست. البته امور خیریه برنده 9 رولان گاروس، یک ملبورن، 2 ویمبلدون و 2 اوپن آمریکا و یکی از تنها 2 فاتح همه گرنداسلم‌ها و طلای انفرادی مردان المپیک، تنها به این موسسه ختم نمی‌شود. نادال سال 2010 در جریان رقابت‌های تنیس تایلند در طرح «یک‌میلیون درخت به افتخار پادشاه» شرکت کرد. این پروژه به قصد پاسداشت طبیعت انجام شد و قرار بود هر ساعت، یک اصله نهال به دست افراد حاضر در پروژه، کاشته شود. نادال، وظیفه خود را به بهترین نحو انجام داد و نامی نیک‌تر از گذشته از خود به جای گذاشت.
زندگی شخصی
آن‌قدر که درباره امور خیریه نادال صحبت شده، زندگی شخصی او مورد توجه رسانه‌ها قرار نگرفته است. شاید هم موضوع به کم‌حاشیه بودن او مرتبط می‌شود. رافا تا چندی قبل همراه خواهر کوچک‌تر از خود و پدر و مادرش در یک آپارتمان 5 طبقه در زادگاهش واقع در ماناکور منطقه مایورکا، زندگی می‌کرد. ژوئن 2009 رسانه‌ها از جدایی پدر و مادر او خبر دادند. کارتون مورد علاقه او«جوکو» بود و رافا در خاطراتش به این موضوع اشاره کرد که برای دیدن این مجموعه، مسیر مدرسه تا خانه را پیاده طی می‌کرد. نادال علاوه بر تنیس و فوتبال به گلف، علاقه زیادی دارد.