شهروند| رویای صعود تیم صدهزار و یازده نفره به جمع 8 تیم برتر لیگ‌قهرمانان آسیا با 3 گل الهلال در محیطی پرتنش و کاملا نژادپرستانه دود شد و به هوا رفت! حالا برانکو باقی مانده و یک پرسپولیس شکست‌خورده در همه جبهه‌ها و کلی تحولات که شاید عمر حضور او در روی نیمکت لرزان پرسپولیس، کفاف رقم‌خوردن آن در زمان مربیگری‌اش را ندهد اما برانکو چه کاری کرد که دیگر مربیان این فصل پرسپولیس از انجامش عاجز بودند یا برعکس، دایی و درخشان چه دستاورد بهتری از سرمربی سابق تیم‌ملی داشته‌اند؟
مقایسه برانکو با دایی و درخشان
علی دایی از ابتدای فصل تا هفته هفتم فصل گذشته لیگ برتر، سرمربی پرسپولیس بود و در این مقطع 2 برد، 2 تساوی، 3 باخت، 7 گل زده و 9 گل خورده را تجربه کرد. درخشان از هفته هشتم تا بیست و چهارم(نزدیک به دوبرابر دایی) روی نیمکت پرسپولیس نشست و علاوه بر برتری 2 بر یک در دربی 79 و پایان دادن به سریال شکست‌ناپذیری قلعه‌نوعی در دوران مربیگری در دربی در 15 بازی لیگی دیگر تنها 4 برد، 7 باخت
(4 شکست متوالی) و 4 مساوی برای تیمش به ارمغان آورد. تیم او در این مدت 13 گل زد و
16 گل خورد. 16 امتیاز کسب شده توسط او میانگین حدود تقریبا یک امتیاز برای او را ثبت کرده که این آمار در مقایسه با 8 امتیاز دایی در 8 بازی، حکایت از برتری درخشان ندارد؛ چه این‌که در شرایط مساوی و با تعداد هفته‌های مشابه، 2مربی در یک سطح آماری قرار می‌گیرند. برانکو به‌عنوان سومین مربی فصل در 6 هفته همراهی قرمزها، هر 3 نتیجه ممکن را 2 بارتجربه کرد؛ یعنی 2 برد،
2 تساوی و 2 باخت همراه 7 گل زده و 7 گل خورده.
مدیرعامل بی‌قدرت
با توجه به این‌که مربیان پرسپولیس، هفته‌های یکسانی را روی نیمکت ننشستند، نمی‌توان با استناد به آمار استخراج شده از آنها، حکم به برتری شخص خاصی داد. تغییرات متوالی در بالاترین سطح مدیریتی، یعنی مدیرعاملی باشگاه هم به همان اندازه، سنجش عملکرد 5 مدیرعامل تیم را دشوار جلوه می‌دهد. رحیمی به‌عنوان اولین مدیرعامل فصل گذشته پرسپولیس، روزهای پرجنجالی را پشت سر گذاشت. او همراه دایی از باشگاه بیرون رفت و سپس نوبت به منتقمی رسید. این شخص که تا زمان نقش‌آفرینی به‌عنوان سرپرست موقت، حاشیه خاصی نداشت، بعد از انتخاب سیاسی به‌عنوان مدیرعامل و تبدیل شدن به قائم‌مقام او به‌خاطر حضور درباشگاه رئال‌مادرید و توافق برای انجام یک بازی دوستانه آن هم درحضور یک فرد ضد انقلاب ناگهان بیشتر از هر فوتبالیستی روی جلد رفت. کارنامه ناموفق او در دوران مربیگری درخشان، درآمیخته با زندانی شدن و بالطبع پایان دوران سیاسی در پرسپولیس، روزهای سیاهی برای قرمزهای پایتخت رقم زد؛ روزهایی که پرسپولیس خطر سقوط به دسته پایین‌تر را هم حس کرد. بعد ازسیاسی، طاهری به مدت کوتاهی(تقریبا2 ماه) کنترل اوضاع را در دست داشت و سپس نژادفلاح سکان را به دست گرفت. اخراج درخشان و استخدام برانکو ازجمله اقدامات دوران او محسوب می‌شود. داشتن 5 مدیرعامل دریک فصل برای فوتبال آلمان که در یک قرن 9 مربی داشته، دستاوردی دست‌نیافتنی و حسرت‌برانگیز است؛ درست مانند سایر تیم‌های جهان! پرسپولیس فصل گذشته تا می‌آمد با سیاست‌های مدیرعامل جدید خو بگیرد، مدیر دیگری روی خوش‌رنگ‌ترین صندلی خود می‌دید و همین بی‌ثباتی، ضربه‌ای بزرگ به رویای آنها زد.
عملکرد 14 ساله
قرمزهای پایتخت به‌عنوان یکی از 5 تیم همیشه حاضر در14 دوره لیگ‌برتر با 2 قهرمانی و به‌دست آوردن 666 امتیاز حاصل 173 برد، 154 تساوی، 105 باخت، 696 گل زده، 485 گل خورده، با نتایج امسال از رتبه سومی جدول تاریخ لیگ‌برتر که تا پایان فصل گذشته در اختیار داشتند، پایین آمدند. اگر فکر می‌کنید رتبه نهم این فصل، بدترین رده تاریخ تیم در لیگ‌برتر است سخت در اشتباه هستید چون آنها دوره دوازدهم در رده دوازدهم را به پایان رساندند! 2 قهرمانی در فصول 80-81 و 86-87، نایب‌قهرمانی فصل 93-92، 2 مقام سومی فصول 82-81 و 86-85، 3 مقام چهارمی درفصول 84-83،89-88 و 90-89 و 2 مقام پنجمی در فصول 83-82 و 88-87،اهم نتایج پرسپولیس در
14 دوره لیگ‌حرفه‌ای است. با این اوصاف تا زمانی که ثبات، ابتدا در سطح ریاست و سپس روی نیمکت وجود نداشته باشد و برخورد قاطعی با حاشیه‌سازان صورت نگیرد، شاید پنجم شدن در لیگ هم تا سال‌های سال آرزوی قرمزها شود، چه رسد به حضور در مراحل پایانی لیگ قهرمانان آسیا که پرسپولیس چه در شیوه جدید و چه با نام قبلی (جام باشگاه‌های آسیا) حسرت قهرمانی در آن را دارد!
امامی‌فر: بی‌اخلاقی‌ها بدترین بود
علیرضا امامی‌فر، دستیار حمید درخشان در پرسپولیس درباره عملکرد این تیم در فصلی که گذشت، به «شهروند» می‌گوید: «با این‌که نتایج خوبی برای پرسپولیس به‌دست نیامد اما نمی‌توان گفت که این تیم فصل مطلقا بدی را پشت‌سرگذاشت. به نظرم از نکات روشن این فصل سرخپوشان می‌توان به پیروزی در 2 دربی و بازگشت اعتبار این تیم در آسیا اشاره کرد. البته پرسپولیس در مقاطعی هم نشان داد که در بحرانی‌ترین شرایط می‌تواند نتیجه بگیرد. اگرچه در کنار این نکات منفی هم برای سرخپوشان وجود داشت که بزرگترین آن تغییر و تحولات فراوان و بی‌اخلاقی‌هایی بود که برخی از بازیکنان در طول فصل از خود بروز دادند.» وی همچنین می‌افزاید: «این تیم از ابتدا برای قهرمانی که تنها هدف هواداران پرسپولیس است، بسته نشده بود، اگرچه من دایی را نیز در آن مقصر نمی‌دانم. شاید تغییرات در برخی از تیم‌ها جواب بدهد اما در پرسپولیس بیش از حد تغییرات رخ داد و هیچ جوابی هم از آن گرفته نشد.»
معینی: نوسان هواداران را آزار داد
فریدون معینی، عضو کمیته فنی فدراسیون فوتبال با اشاره به نتایج ضعیف پرسپولیس در فصل اخیر به «شهروند» می‌گوید: «واقعیت این است که پرسپولیس با وجود نتایج ضعیفی که در لیگ برتر کسب کرد، در آسیا فراتر از انتظار ظاهر شد. بیش از این از تیمی که در یک فصل 5 مدیرعامل عوض می‌کند، نمی‌توان انتظار داشت. شاید خیلی نتوان نظر فنی درباره عملکرد این فصل پرسپولیس داد چون 3 مربی که آمدند دائما با مشکلات مالی و مدیریتی درگیر بودند و هیچ تمرکزی روی عملکرد بازیکنان خود نداشتند.»وی همچنین می‌افزاید: «نمی‌توان الان گفت که اگر فلان مربی اخراج نمی‌شد یا اگر زودتر اخراج می‌شد، نتیجه بهتری به دست می‌آمد. من در کل با تغییر مربی در تیم‌های بزرگ مخالفم و معتقدم هیچ تاثیری در روند تیم ندارد. مهم‌ترین نکته نوسان پرسپولیس بود که هواداران این تیم را شدیدا آزار داد.»