تالاب حله در سال ۱۳۴۲براثر طغيان رودخانه حله به‌وجود آمد و از آن‌سال به بعد به‌عنوان تالاب و منطقه حفاظت‌شده زير نظر محيط زيست استان بوشهر قرار گرفت. این تالاب با 20هزار هکتار محل تلاقی دو رودخانه دالکی و شاپور در منطقه
حفاظت شده 42هزار هکتاری حله است. اطراف تالاب را نیزاری فراگرفته که سال‌هاست محل رشد و نمو گیاهان و زیست جانوران شده است. مکانی مناسب جهت تحقیقات علمی و توریسم پژوهشی. تالاب حله سالانه پذیرای هزاران نوع پرنده مهاجر است. پرنده‌هایی مانند درنا، حواصیل، گاچی رو، پرستو، ترني، حمامي، بط، هفت رنگ، دراج و خردل. رویش گیاهان در کناره این تالاب این مکان را تبدیل به چراگاه مهمی برای جانوران کرده است و منجر به تنوع حیات وحش در این منطقه شده است. اما حال و روز تالاب حله اصلا خوب نیست و بنابه نظر کارشناسان در معرض نابودی قرار گرفته است. اصلی‌ترین دلیلش هم ساخت سدهای متعدد در این منطقه است. سد دالکی موجب خشک شدن تالاب حله شده است. این خبر را معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست در نمایشگاه بین‌المللی دو ماه پیش محیط‌زیست داد. همچنین از نگارش نامه‌ای خطاب به وزیر نیرو خبر داد که حکایت از درخواست قاطع سازمان محیط‌زیست از وزارت نیرو برای توقف ساخت این سد داشت. آن روز احمد علی کیخا گفته بود که ساخت سد در بالادست، این زیست‌بوم آبی را با خطر نابودی مواجه کرده است. اما این تنها سد دالکی نیست که تالاب حله را به نابودی کشانده است. سد رئیسعلی دلواری نیز راه را بر حقابه تالاب حله بسته است. به عبارتی تالاب حله که از دو رودخانه شاپور و دالکی سیراب می‌شد اکنون راه ورود این آب به تالاب را با زدن دو سد بسته شده می‌بیند. یعنی سد رئیسعلی دلواری روی رودخانه شاپور راه ورود آب این رودخانه به دل تالاب حله را بسته است و سد دالکی روی رودخانه دالکی راه ورود این رودخانه به تالاب حله را. در این‌جا هم باز همان مشکل قدیمی که برای سدهای دیگر وجود دارد بارز است، نداشتن مطالعات ارزیابی زیست محیطی. ظاهرا این بلا قرار است سر تمام مناطق بکر ایران ازجمله بوشهر بیاید و عجیب آن‌که وزارت نیرو اصرار شدیدی برای تکمیل این روند اشتباه و فاجعه‌آمیز دارد. این رویکرد بارها واکنش مقامات سازمان را برانگیخته است ازجمله واکنش احمدعلی کیخا را آن‌جا که می‌گوید: «سازمان محیط‌زیست باید از چنان اقتداری برخوردار باشد که سایر دستگاه‌ها در مقابل این سازمان سر فرود آورند نه این‌که وزارت نیرو به‌عنوان بخشی از دولت، سد بسازد و وزارتخانه‌ای دیگر جاده بسازد و به گزارش ارزیابی زیست‌محیطی نیز توجهی نکنند.»
خشکسالی هم علاوه بر سدسازی بلای جان این تالاب شده است. وقتی دو سد رئیسعلی دلواری و دالکی راه ورود آب به تالاب را می‌بندند خشکسالی و داغی هوا نیز همان آب باقیمانده تالاب را نیز تبخیر می‌کند. در کنار خشکسالی عامل دیگری هم تالاب را تهدید می‌کند؛ آتش‌سوزی‌های پی در پی در جنگل‌های اطراف تالاب که بعضی‌هایشان عمدی هم بوده است ، زیرا این جنگل‌ها را آتش می‌زنند تا اقدام به تصرف اراضی کنند. حال بعضی از آتش‌افروزان دستگیر می‌شوند و بعضی‌ها هم نه. بنا به آمار اداره محیط‌زیست بوشهر، سال گذشته سه مرحله آتش‌سوزی در منطقه حفاظت شده حله اتفاق افتاد که منجر به سوختن 10 تا 20 هکتار از جنگل‌های این منطقه شد. آتش‌سوزی‌هایی که تنها یک مورد از آنها بنابه گفته مدیرکل مدیریت بحران استان بوشهر باعث بروز خسارت 10میلیارد ریالی به تالاب حله و از بین رفتن گونه‌های جانوری و گیاهی منطقه شده است.