شهروند| صفحه مردم روزنامه شهروند، صفحهای برای انتقال نظرات شما مخاطبان گرامی به همکاران تحریریه است. نظراتی که از طریق وبسایت روزنامه درباره گزارشهای منتشر شده برای ما ارسال میشود، در این صفحه منتشر میشود. نسخه چاپی روزنامه روی shahrvand-newspaper.ir در دسترس مخاطبان است و از این طریق میتوانید ما را از نظرات و پیشنهادات خود آگاه کنید. صفحه «مردم» صفحه شماست و آدرس ایمیل [email protected] پل ارتباطی ما. شما میتوانید از طریق راههای ارتباطی روزنامه، ما را از نظرات و انتقادات خود باخبر سازید. نظرات شما در قالب گزارش زیر هر سهشنبه در این صفحه، منعکس خواهد شد. سهشنبهها منتظر صفحه خودتان باشید.
هر ايراني يك پورشه! تیتر یادداشتی از مصطفی عابدی بود که هفته گذشته در صفحه اول روزنامه شهروند منتشر شد. کاربران سایت روزنامه شهروند به دنبال خواندن این مطلب از نویسنده آن تشکر کردهاند. کاربری هم نوشته: اونی که داره پورشه وارد میکنه از سرمایه شخصی خودش است
در ضمن به ایرانخودرو و سایپا حمله کنید با اون ماشینهای مزخرف و بیکیفیت شون که قیمتشون در مقایسه از همین پورشههای وارداتی خیلی بیشتر است، با تصادفهای مرگباری که هر ساله در جادهها میشه و کشتههایی که به علت نقص فنی ماشینهای سرتاپا بیکیفیت و خراب ایرانخودرو و سایپا رو دست همه میگذارن و خانوادههای زیادی رو بیسرپرست میکنن. مقایسه کنید پورشه یه خودرو ارزانقیمت است برید جلوی ایران خودرو و ساپیا قد علم کنید این همه دارن سر مردم کلاه میگذارن و هیچکدوم از دولتمردان و دستگاههای قضایی حرفی نمیزنند. مردم ایران حق دارند بهترینها رو داشته باشند پس شعار هر ایرانی یه پورشه به مراتب بهتر از شعارهای مزخرف هر ایرانی یه تابوت مرگ سمند هر ایرانی یه تابوت مرگ پراید هست.
از جمله گزارشهای صفحه جهان در هفته گذشته مطلبی با تیتر هشدار ایران به عربستان بود. به دنبال خواندن این مطلب حمید نظرش را در قسمت ارسال نظرات کاربران سایت روزنامه شهروند چنین نوشته: ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم، ما از جنگ با کفار هراسی نداریم. لبیک سردار.
گروه اقتصاد در هفتهای که گذشت به گزارشی از تسهیلات بانکی با تیتر اعلام جزییات ٧ نوع وام ضروری با شرایط تازه پرداخت. هادی با انتقاد از این خبر برای ما نوشته: آیا ملت وام خرید مسکن نمیخوان؟
صفحه اقتصادی گزارش دیگری با تیتر رسم مشتریآزاری در صنف
مبلمان منتشر کرده است. کاربری هم درباره این مطلب نوشته: بد قولی و نداشتن تعهد حرفهای از مشخصات بارز این صنف است. تولید اجناس بیکیفیت نیز دیگر مشخصه این صنف بیصاحب است.
قلعهنوعی بعد از دربی برکنار میشود تیتر گزارشی از گروه ورزشی بود که در هفته گذشته منتشر شد. کاربری با شناسه کامران به دنبال خواندن این مطلب نظرش را به صورت یک پرسش ارسال کرده: مقصر این بیسروسامانی کیست؟
گزارشی از روند تغييرات اقليمی تهران و عوامل تاثیرگذار بر آن ازجمله گزارشهای منتشر شده گروه اجتماعی در هفته گذشته بود. این گزارش با تیتر «پایتخت در مسیر گرمتر شدن پیش میرود» نظر کاربران زیادی را به خود جلب کرد. کاربری با شناسه ناصری نظرش را با تحلیل این موضوع برای ما ارسال کرده است: تغییر آب و هوا و گرم شدن کشور قابل احساس است و در صورتی که روند جهانی گرم شدن دو درجهای دمای زمین در سال 2030 اتفاق بیفتد، به تناسب دمای ایران چهار درجه گرمتر میشود که حیات را در ایران تحتالشعاع قرار خواهد داد. نوسان در اقلیم ایران، این روزها بیش از هر زمان دیگری خود را نشان داده است. در یکسوی کشور درحالی گرمای هوا و فرسایش خاک، تودههای گردوغبار را در هوا معلق میکند که در بخش دیگری از کشور بارش برف و کولاک بهار را به سرمای زمستانی پیوند داده است. به نظر میرسد وضع پیش آمده نوعی تنش اقلیمی در کشور را نشان میدهد اگرچه بسیاری بروز تغییرات اقلیمی با این سرعت در ایران و حتی جهان را امری غیرقابل قبول و غیرعلمی قلمداد میکنند. دادهها نشان میدهد که ایران روزبهروز خشکتر و گرمتر میشود و این پدیدهها متاثر از تغییر آب و هواست. در محصولی که این طرح ملی درحال تهیه آن است پیشبینیهایی درباره وضع آب و هوایی کشور در سال 2030 و 2050 تهیه میشود. افزایش دما در کشور ما بین یک تا 5/1 درجه بوده است حتی در بعضی مناطق تقریبا دو درجه افزایش دما داشتهایم. این مسأله خیلی روشن است و همه آن را حس میکنیم. اینکه منابع آب به شدت تحلیل رفته کاملا قابل مشاهده است. اینها موارد جدی هستند.
اگر میانگین افزایش دما را با کشور خودمان مقایسه کنیم، افزایش دو درجهای دمای کره زمین به تناسب برای ما چهار درجه افزایش خواهد بود و این به معنای آن است که حیات در کشور ما تهدید میشود. درحال حاضر هدف جهانی این است که افزایش دما تا سال 2030 میلادی را در حد مثبت دو درجه نگه دارد. این افزایش دما از نیمه قرن نوزدهم تاکنون 0/78 درجه بوده است. اسم این تلاش «کاهش انتشار گازهای گلخانهای» است. انسان دو سوم میزان کربن قابل انتشار متناسب با افزایش دو درجهای دما در 2030 را تاکنون منتشر کرده است و تنها یکسوم این ظرفیت باقیمانده و انتشار گازهای گلخانهای بیش از این رقم باعث تشدید اثر گلخانهای میشود. کشورها باید سعی کنند برنامههای توسعهشان را طوری تنظیم کنند که این وضع بدتر نشود. در اینباره امیدواری هم هست که تا دهه 30 تکنولوژی چنان رشد کند که امکان جمعآوری کربن از
جو به وجود آید.