علی خودسیانی، فیلمنامه‌نویس سینما و تلویزیون: متاسفانه وضع فیلمنامه نویسی در سینما و تلویزیون به قدری دارای مشکل است که تهیه‌کنندگان از نویسنده‌ها می‌خواهند براساس چند فیلم هالیوودی یک فیلمنامه سینمایی بنویسند تا بلکه از این جهت فیلم‌شان پر فروش شود!
محسن بخشی، مدیر انتشارات آگاه: در مکتب که درس می‌خواندم، عاشق کتاب شدم به همین دلیل از خوانسار فرار کردم و به تهران آمدم تا کتابفروش شوم.
سروش صحت، کارگردان: به نظرم حضور عرشیا تلنگری به ماست که فکر می‌کنیم حالا دوره فرزندسالاری است و اهمیت دادن صرف به کودکان به معنای خوب تربیت کردن آنهاست. ضمن آن‌که شما از آدمی که قبلا معتاد بوده و این بچه حاصل ازدواج دومش است و مادری سطحی دارد که عمده اطلاعاتش از وایبر و شبکه‌های اجتماعی است مگر انتظار بیشتری می‌توانید داشته باشید؟
محمد قاصداشرفی، رئیس انجمن سینماداران: سینماهای ایران تا قبل از سال ۱۳۶۹ به‌عنوان ملک تجاری به شمار می‌رفت، اما ناگهان تمام سینماهای کشور به‌عنوان ملک فرهنگی در نظر گرفته شد. این درحالی است که دولت تنها زمانی می‌تواند یک سینما را به‌عنوان ملک فرهنگی انتخاب کند که آن را خریداری کند. سینماداران ملک خود را به‌عنوان یک ملک تجاری خریداری کرده‌اند اما در چنین شرایطی سرمایه سینمادار به یک‌چهارم سرمایه اصلی خود رسیده که این یک ضرر بزرگ برای سینمادار است.
اگر دولت ملک‌های تجاری سالن‌های سینمایی را به ملک فرهنگی تبدیل کرده باید امتیازاتی را هم برای آنها فراهم کند. درکنار آن شهرداری نیز باید برای سینماها امتیازاتی را در نظر بگیرد.
هرمز هدایت، بازیگر و صداپیشه: کار عروسکی فقط ادا درآوردن نیست و ما چون تئاتری بودیم و شخصیت‌های نمایشی را می‌شناختیم سعی می‌کردیم بتوانیم این ارتباط را حتی با یک حیوان عروسکی برقرار کنیم. البته صداپیشگی این شخصیت‌ها گاهی برای بعضی تعجب‌آور بود. به‌طور مثال روزی من و خسرو شکیبایی با هم بودیم و او چون می‌دانست من کار عروسکی هم انجام می‌دهم، پرسید چطور می‌شود یک نفر به جای یک سوسک حرف بزند و بازی کند.