شهروند| «برخی از دانشجویان پزشکی درسال آخر، در بخشهای بیمارستان حضور ندارند و کشیک فروشی میکنند، مسئولیت اخلاقی و حرفهای این کارها به عهده دانشگاه است.» وزیر بهداشت، این توضیحها را در تشریح ماجرای کشیک فروشی برخی از دانشجویان پزشکی میدهد.« ما بر حضور دانشجویان پزشکی درسال آخر آموزش خودشان تأکید داریم به همین خاطر این تغییر را ایجاد کردیم که افراد یکسال پس از فارغالتحصیلیشان در امتحان دستیاری شرکت کنند. چرا که متاسفانه دانشجویان پزشکی درسال آخر که بسیار مهم بود در بخشها حضور نداشتند و کشیکفروشی صورت میگرفت که مسئولیت اخلاقی و حرفهای همه اینها برعهده دانشگاه است و به همین دلیل ما این تغییر را در روند آزمون دستیاری ایجاد کردیم.» حسن هاشمی که در شانزدهمین همایش آموزش پزشکی و جشنواره شهید مطهری، صحبت میکرد، ادامه میدهد: « تضمین دیگر هم این بود که دستیاران فارغالتحصیل تخصصی ۸ ماه بعد از فارغالتحصیلی در امتحان دانشنامه شرکت کنند چراکه باید درسال آخر حتما در بخشها حضور کامل داشته باشند که متاسفانه تاکنون اینطور نبوده است. معتقدم به صلاح کشور نیست که امتحان دانشنامه را آنقدر مهم کردهاند. اجرای تمام این تصمیمات برعهده دانشگاههاست و اگر بد عمل کنند ظلم کردهاند و اولین ظلم هم به جوانان است.» وزیر بهداشت در ادامه صحبتهایش بر ضرورت تجدید نظر جدی در آموزش پزشکی تأکید میکند، با این توضیح که: «در این سالها درمان، پژوهش و آموزش از روند کنونی آسیب دیدهاند.» هاشمی با اشاره به مشکلاتی که آموزش پزشکی هماکنون با آن دست به گریبان است، ادامه میدهد: « گام چهارم در تحول نظام سلامت، تحول در نظام آموزشی است. اگر صریح درباره آموزش پزشکی صحبت کنیم به این نتیجه میرسیم که نمیتوانیم ادعا کنیم شرایطمان رو به تعالی بوده است. حوزه آموزش اساس کار ما است در این زمینه زخمهای عمیقی وجود دارد که باید برخی جراحی و برخی مداوا شوند. او تأکید میکند: « سه دهه قبل اساتید ما برای خدمات آموزش نمیدادند، آموزش عالی و آموزش پزشکی از هم جدا بود. اما پس از ادغام و خودگردانی بیمارستانها مسائل زیادی به وجود آمد و متاسفانه هر بار که میخواهیم این موضوع را آسیبشناسی کنیم به این متهم میشویم که میخواهیم آموزش پزشکی را در آموزش عالی ادغام کنیم. درحالیکه اینطور نیست. نه وزارت علوم وزارت ۳۰سال پیش است و نه فرصت ایجاد شده قابل برگشت است.» به گفته وزیر بهداشت، اشتباهی که صورت گرفته این است که در این فرآیند ادغام مردم فراموش شدهاند و آموزش و دانشگاه محور اصلی شد و بهداشت و درمان پس از آن قرار گرفت. درست است که در آن برهه تصمیم خوبی برای توسعه نیروی انسانی پزشکی در کشور گرفته شد و درحالیکه کشور مملو از متخصصان فیلیپینی و پاکستانی بود رشد خوبی در این عرصه پیدا کردیم اما دانشگاه اصل و مردم فرع شد.