هشتمین جایزه روزنامهنگاری امید به یک زوج روزنامهنگار رسید
شهروند| مراسم اهدای هشتمین جایزه خصوصی روزنامهنگاری مهدی سمسار(امید) با تقدیر از زوج روزنامهنگار، رضا خجسته رحیمی و مریم شبانی، سردبیر و دبیر تحریریه ماهنامه «اندیشه پویا» برگزار شد. مراسم اهدای هشتمین جایزه خصوصی روزنامهنگاری مهدی سمسار(امید) با حضور چهرههای فرهنگی و به همت گیتی الهی، شهرزاد و شیرین سمسار عصر پنجشنبه، هفدهم اردیبهشت در منزل زندهیاد سمسار برگزار شد.
در ابتدای این مراسم هادی حیدری، کارتونیست مطبوعاتی و برنده ششمین دوره جایزه روزنامهنگاری امید ضمن خیرمقدم به حاضران گفت: «هرسال که بر برگهای جایزه امید افزوده میشود ما هم امید داریم که فضای کار روزنامهنگاری مهیاتر شود. اگرچه دولت آقای روحانی بارقههای امید را برای روزنامهنگاران و نخبگان ایجاد کرده است اما روزنامهنگاری ما همچنان با مخاطرات و محدودیتهای زیادی روبهرو است و خطوط قرمز سیال روی فضای مطبوعات سایه افکنده و آنگونه که انتظار میرفت دولت آقای روحانی در باز کردن فضا برای مطبوعات توفیقی نداشت.»
در ادامه گیتی الهی، همسر مهدی سمسار ضمن یادبود از دکتر کاظم معتمدنژاد و محمد ابراهیم باستانی پاریزی گزارشی از کارهای انجامشده در «بنیاد دکتر مهدی سمسار» در هشت سالی که از اهدای جایزه امید میگذرد برای حاضران قرائت کرد: «درسال 1390 با محبت و یاری دکتر کاظم معتمدنژاد کتابخانه دکتر مهدی سمسار که شامل هشتصد جلد کتابهای فارسی و فرانسه بود به کتابخانه دانشکده مطالعات جهان واگذار شد.»
همچنین مژگان جمشیدی، روزنامهنگار حوزه محیطزیست و برنده سومین دوره جایزه امید، متنی را که هرسال از طرف شیرین سمسار، دختر زندهیاد سمسار خوانده میشود و فلسفه این جایزه در آن بیان شده، برای حضار قرائت کرد. در این متن آمده است: «وقتی تصمیم گرفتیم جایزه روزنامهنگاری بدهیم، به دلم افتاد که علاوه بر اسم پدرم یک اسم نمادین به آن بدهیم که هم به پدرم مربوط باشد و هم به روزنامهنگاری، به دنبال این اسم به یادنامه پدرم نگاه کردم که شاید دوستان و همکاران پدرم بتوانند مرا کمک کنند. دیدم همگی آنها از عشق او به روزنامهخوانی که او را به روزنامهنگاری کشاند نقل میکنند. بدون تردید این جایزه به پدرم جرأت طی کردن راه آیندهاش را داد. اولین مقاله او چاپ شده بود و آن نشریه امید نام داشت. او جایزه امید را ربوده بود و من آنچه را که باید، پیدا کردم.»
در ادامه دکتر سلیم نیساری، حافظپژوه و از دوستان مهدی سمسار خاطراتی از آشنایی و دوستی با مهدی سمسار برای حاضران روایت کرد و پس از آن لوح تقدیر جایزه امید توسط بابک احمدی به برندگان، رضا خجسته رحیمی و مریم شبانی اهدا شد. رضا خجسته رحیمی بعد از دریافت جایزه امید متنی را برای حاضران خواند. در بخشی از این متن آمده است: «جا دارد یادی کنم از خاطره دکتر سمسار که از پدران روزنامهنگاری ماست اما قدرش را ما فرزندان کمتر شناختهایم و دربارهاش کمتر نوشتهایم. ما روزنامهنگاران از گذشتگانِمان یاد نمیکنیم، انگار که تاریخی نداریم، انگار که تاریخ ما را پاک کرده باشند، انگار که سنت ما پیش و پسی نداشتهباشد. دکتر همایون کاتوزیان درست میگوید که جامعه ما کوتاهمدت است و در اثبات این کوتاهمدتبودن نشانهای گویاتر، و ملالانگیزتر از عمر کوتاه مطبوعات ما نیست.»
در ادامه، مریم شبانی دیگر برنده جایزه امید نیز در سخنانی کوتاه به نقش برجسته و موثر زنان و دختران در روزنامهنگاری ایران اشاره کرد.
وزیر بهداشت در سیویکمین کنگره رادیولوژی ایران خبر داد: استقرار 600دستگاه رادیولوژی در بیمارستانهای دولتی
شهروند| وزیر بهداشت و درمان از ورود 600 تا 700 دستگاه مختلف رادیولوژی، سیتیاسکن، MRI، آنژوگرافی و... تا پایان امسال به کشور خبر داد و گفت: «این دستگاهها در بیمارستانهای دولتی کشور نصب میشود که علاوهبر رفع کمبودهای درمانی، فرصت بهتری را در اختیار رادیولوژیستهای جوان قرار میدهد.»
حسنهاشمی که در سیویکمین کنگره رادیولوژی ایران صحبت میکرد، با اعلام این خبر افزود: «امضای تفاهمنامهای با بیش از 400میلیارد یورو میان وزارت بهداشت و درمان با یکی از شرکتها با هدف سرمایهگذاری در حوزه تجهیزات پزشکی بهویژه در حوزه رادیولوژی صورت گرفته است.»
او از بدون استفاده ماندن برخی دستگاههای پزشکی اظهار تاسف کردو گفت: «ادعا نداریم که فناوری کاملا باید بومی شود، اما میتوان بخشی از آن را بومیسازی کرد، جای تاسف است که دستگاههای سیتیاسکن به دلیل نداشتن تیوپ یا ابتداییترین وسایل یک تا 2سال بدون استفاده ماندهاند.» او در ادامه به تعرفههای رادیولوژی برای سال94 هم اشاره و بیان کرد: « امسال ما با سازمان نظامپزشکی و شورایعالی بیمه پیشنهادی را تنظیم و مصوب کردیم، اما هیأت وزیران به دلیل اینکه خواستار مهار تورم بودند، آن را نپذیرفتند و تعرفهها را برای سال94 طبق ارقامی که 16اردیبهشت ابلاغ شد به تصویب رساندند.»