شهروند| تعرفه پزشکان گران شد. حالا مردم 15درصد بیشتر از قبل باید برای ویزیت پزشکان عمومی و متخصص پرداخت کنند. این افزایش، مصوبه هیأت وزیران برای امسال بود که روز گذشته از سوی معاون درمان وزیر بهداشت
اعلام‌شد. براساس این مصوبه، نرخ ویزیت در بخش دولتی برای پزشکان عمومی 9هزار و 200 تومان، متخصص 11هزار و 500 تومان و فوق تخصص‌ها 13هزار و 800 تومان و در بخش خصوصی برای پزشکان عمومی 19هزار تومان، متخصصان 30هزار تومان و پزشکان فوق‌تخصص 38هزار تومان است. این درحالی است که سال گذشته پزشکان عمومی بخش خصوصی 16هزار و 500 تومان، پزشکان متخصص 26هزار تومان و پزشک فوق تخصص 33هزار تومان ویزیت می‌گرفتند و در بخش دولتی، به ترتیب 8 هزار، 10هزار و12هزار تومان ویزیت دریافت می‌کردند.
خبر افزایش تعرفه‌های امسال را معاون درمان وزیر بهداشت اعلام کرد و گفت: «براساس این مصوبه تعرفه نرخ اقامت در بیمارستان‌های دولتی (هتلینگ) 20درصد افزایش یافته است.» به گفته محمد آقاجانی، در قالب مصوبه جدید هیأت دولت، میانگین رشد کل تعرفه خدمات پزشکی 9درصد است. این در حالی است که ایرانیان دارای بیمه پایه سلامت هنگام بستری تنها 6درصد از مبلغ صورت‌حساب تنظیمی را براساس تعرفه و قیمت مصوب پرداخت می‌کنند.
آقاجانی افزود: «از سوی دیگر روستاییان، عشایر و ساکنان شهرهای زیر 20هزار نفر (دارای دفترچه بیمه روستایی) و سایر افرادی که از طریق نظام ارجاع به بیمارستان‌های وابسته به وزارت بهداشت مراجعه می‌کنند، سه‌درصد از هزینه خدمات را پرداخت می‌کنند.» بر اساس اعلام این مسئول در وزارت بهداشت، با توجه به بازنگری کتاب ارزش‌های نسبی خدمات سلامت (ویرایش اول) در‌سال 93 و اجرای ویرایش دوم این کتاب و اصلاح این ارزش‌ها از اول فروردین امسال، رقم ریالی ضریب حق‌الزحمه خدمات پزشکی در‌سال 94 در بخش دولتی و خصوصی و همچنین نرخ خدمات پاراکلینیک در بخش دولتی تغییری نمی‌کند. اعلام تعرفه ویزیت پزشکان بخش دولتی و خصوصی در شرایطی است که به گفته خیلی از شهروندان، در بخش خصوصی، پزشکان تعرفه‌های تعیین شده برای سال 94 را از سال 93 اجرا می‌کردند بدون این‌که توجهی به تعرفه‌های مصوب همان سال داشته باشند. «فلورا» این را در بخش نظردهی یکی از سایت‌هایی که خبر افزایش تعرفه‌ها را منتشر کرده بود، نوشته است.
سال گذشته تعرفه‌های ویزیت پزشکان با هدف واقعی شدن تعرفه‌های پزشکی در قالب اجرای کتاب ارزش‌گذاری خدمات سلامت، افزایش پیدا کرد. این یعنی افزایش تعرفه‌ها برای بار دوم. همان موقع این توضیح داده شد که مردم نباید مبلغ اضافه‌ای پرداخت کنند، بیمه‌ها متقبل می‌شوند. با این حال گزارش‌ها حکایت از افزایش تعرفه‌ها برای دو بار در سال گذشته داشت، تعرفه‌هایی که پرداخت بخشی از آن به گردن مردم افتاد. یکی دیگر از نظردهندگان به همین موضوع اشاره کرده و نوشته: «در میانه سال گذشته نرخ تعرفه‌ها افزایش بسیاری داشت از صد‌درصد به بالا، برای بعضی از عمل‌ها حتی بیش از 300 درصد. درنهایت این افزایش تعرفه‌ها از جیب مردم پرداخت می‌شود چون بیمه‌ها از خودشان که پول ندارند و همه پول‌شان را از جیب مردم می‌گیرند.» او حرف‌های دیگری هم درباره اختلاف درآمد پزشکان با سایر اقشار جامعه داشت: «چرا یک معلم، یک کارگر باید حقوق 1یک میلیونی داشته باشد. آن وقت یک پزشک درآمد چند 10میلیونی در ماه داشته باشد؟ چرا باید 38هزار تومان معادل یک روز درآمد یک کارگر یا معلم صرف 5 دقیقه ویزیت شود؟ آیا درآمد 5 دقیقه یک پزشک باید با درآمد یک روز کاری کامل یک کارگر یا معلم برابر باشد؟ یک معلم لیسانسه 16سال درس خوانده و یک پزشک متخصص 23 سال. یک پزشک کمتر از 2 برابر نسبت به یک معلم درس خوانده ولی چند 10 برابر یک معلم درآمد دارد؟» نفر دیگری هم در ادامه همین موضوع نوشته: «یعنی همه جای دنیا بین دستمزد یک پزشک با یک معلم یا کارگر اختلاف چند 10 تا چند 100 برابری وجود دارد یا فقط این‌جا این طوری است؟»
نفر دیگری که نامش را ننوشته به لزوم تعیین معیاری برای دستمزد یا حقوق پزشکان اشاره کرده: «به نظر من باید معیاری برای تعیین دستمزد یا حق ویزیت هر پزشک وجود داشته باشد یعنی براساس رفتار با بیمار، عملکرد و کارایی، بهبود حال بیمار و... بتوان به پزشک نمره داد تا از آن طریق حق ویزیت پزشک مشخص شود با این شیوه برخی از پزشکان بداخلاقی که دقیقه‌ای 3 بیمار را ویزیت می‌کنند سعی می‌کنند که برای بیمار وقت بگذارند و آداب برخورد با بیمار را یاد بگیرند.» نفر دیگر درباره کیفیت بیمارستان‌های دولتی نوشته: «من و همسرم کلی پول بیمه دادیم حالا که خانمم باردار است یک بیمارستان دولتی خوب پیدا نمی‌شود، حالا برویم بیمارستان خصوصی کلی پول هم باید بدهیم؟ تعرفه رفته بالا چقدر کیفیت خدمات می‌رود بالا؟» نفر دیگر هم نوشته: «آقای جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهوری، طبق بخشنامه‌ای هرگونه افزایش قیمت در خدمات دولتی را ممنوع کردند ولی ظاهرا بخش درمان بخش فضایی جامعه است.»
نظردهنده دیگری هم معتقد است که این میزان افزایش تعرفه، غیرمنصفانه است. «واقعا برای یک تا سه دقیقه معاینه کردن این همه ویزیت جفا نیست در حق مردم؟» دیگری هم نوشته: «این افزایش بسیار ناشایست و بی‌جاست.»
نفر دیگری باز هم «بدون نام» نوشته: «با این تعرفه‌ها افرادی که دارای دفترچه بیمه نیستند، چه می‌شوند یا آن کارگری که زیر خط فقر درآمد دارد، گناهش چیست؟ اتفاقا من دیروز رفته بودم دکتر، سه نفر می‌روند داخل حدود 5 دقیقه کارشان طول نکشید. چگونه می‌توان این تعرفه‌ها را باور کرد.»
نظردهنده دیگری هم نوشته: «باید سعی کرد تا جایی که امکان دارد مریض نشد، من خودم چند وقت پیش کلیه‌درد گرفتم، رفتم درمانگاه 80هزار تومان هزینه کردم ولی دکتر جواب قانع‌کننده‌ای بهم نداد که این پول معادل حقوق 4 روزم بود.» نفر دیگری هم نظر داده: «هزینه‌های درمان را بیمه‌ها باید پرداخت کنند، نه مردم، چه در بیمارستان خصوصی، چه دولتی.»
البته دراین میان تعدادی هم در مقام دفاع از پزشکان برآمدند. اشاره آنها به تعداد سال‌های تحصیل برای پزشک شدن است. یکی از آنها نوشته: «افزایش تعرفه حق پزشکان است، اما باید پزشکان در نظر داشته باشند، بیمارشان به معاینه دقیق آنها و سایر موارد ازجمله اختصاص وقتی به مریض نیاز دارند.» یکی دیگر که گویا پزشک است اینچنین نوشته: «گناه کردیم تا یادمون میاد یا داشتیم درس می‌خوندیم یا کشیک و استرس و شب بیداری کشیدیم، تا شد 32 سالمون هنوز یه ماشین درست حسابی یه خونه زندگی درست و حسابی نداریم، متخصص قلب شدم مثلا... دوست من از همون بعد دیپلم رفته تو کار خرید و فروش و به قول معروف بازاری شده الان بچه‌اش 5 سالشه، ماشین لوکس و خونه زندگی درست حسابی و سر و سامون داره اونوقت من رتبه دو رقمی کنکور با هزار زجر و شب بیداری و استرس تو بیمارستان هنوز با این‌همه دغدغه تازه دو ساله زن گرفتم و یه ماشین 25 تومنی سوار میشم و خونه نمی‌تونم بخرم. همه جوانب قضیه رو نمی‌بینید.»