آذر منصوری فعال سیاسی
یکی از خلأهای فعلی جامعه ما فقدان دیالوگ یا گفتوگوی سازنده بین جریانهای سیاسي، اجتماعی و فرهنگی است که آثار و تبعات خود را در بخشهای مختلف جامعه به جا گذاشته است. همین که جریانهای سیاسی در فضای کنونی کشور ما چارچوب مشخصی برای گفتوگوی انتقادی با هم ندارند و بیشتر اختلافنظرها به تقابل و رو در رویی و تبدیل کردن جامعه به دوقطبیهای مختلف میشود، ناشی از همین فقدان دیالوگ است. درحالیکه یکی از ابزارهایی که در جوامع توسعهیافته برای پیشرفت و ارتقا جوامع روی آنها تأکید میشود پرداختن به گفتوگوی انتقادی و رعایت الزامات این گفتوگو و برقراری مذاکره سازنده و تعامل بین جریانهای سیاسی و اجتماعی با دیدگاههای مختلف است. چنانچه این گفتوگو شکل بگیرد و بین جریانهای مختلف برقرار شود خیلی از اختلافنظرها و کشمشهای جامعه به تعامل و گفتوگو تبدیل میشود و به دستاوردها و راهکارهای سازنده برای برون رفت کشور از مشکلاتی با آنها دستوپنجه نرم میکند،
خواهد انجامید.
نکته دیگر فقدان گفتوگو و امتداد یافتن آن به کشمشهای سیاسی است که آفتی را متوجه جامعه کرده و به حوزههای فرهنگی و اجتماعی ما هم کشیده شده است. این آفت چیزی نیست جز سیاستزدگی در حوزههایی که به مسائل سیاسی ارتباط ندارد. فقدان برقراری گفتوگوی سازنده باعث میشود مسائل اجتماعی و فرهنگی با رویکردهای سیاسی تقابلی که بین جناحها به وجود میآید از ماهیت خود خارج شود و به اشکال مختلف شاهد سیاستزدگی در حوزههای فرهنگي و اجتماعی باشیم.
رعایت نقد سازنده در قالب یک گفتوگوی همهجانبه و مذاکرات سودمند جریانهای سیاسی میتواند مشکلات فرهنگی و اجتماعی که جامعه با آنها دستوپنجه نرم میکند را برطرف کرده و موجب همگرایی در جامعه شود. در شرایطی که نیاز به همگرایی و وحدت و توافق پیرامون مسائل داخلی به شدت در کشور احساس میشود. همچنین میشود درخصوص مسائل اجتماعی و فرهنگی فارغ از دیدگاههای سیاسی به مسائلی مثل فقر، اعتیاد و بیکاری پرداخت یا در مورد مسائلی که در حوزه زنان وجود دارند گفتوگوهایی را ایجاد کرد. این راهحل فارغ از نگاه سیاسی که جناحها نسبت به طرفهای مقابل دارند بهعنوان یک راهکار در شرایط فعلی برای برونرفت از این تقابلها و کشمکشها که تأثیر منفی در فضای عمومی جامعه دارند، میتواند مفید باشد. درنتیجه این گفتوگو میشود به همگرایی که همه جریانهای دلسوز کشور بر آن تأکید میکنند دست پیدا کرد، بهویژه در شرایطی که کشور ما در منطقه با آن مواجه است و خطر افراطگرایی که ما را تهدید میکند و برنامهای که دشمنان خاورمیانه برای به تنش کشیدن و ایجاد ناآرامی و خشونت در نظر دارند. آغاز برون رفت از این شرایط و دور کردن کشور از این تهدیدها میتواند همین گفتوگو باشد. چرا که اگر اصل مذاکره پذیرفته شود خیلی از مشکلات کشور حل خواهد شد.