ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما مرغان آبی را چه غم تا غم خورد مرغ هوا

افتاده در غرقابه‌ای تا خود که داند آشنا ما رخ ز شکر افروخته با موج و بحر آموخته

گر سیل عالم پر شود هر موج چون اشتر شود زان سان که ماهی را بود دریا و طوفان جان فزا