شهروند| خساراتی که جاده گلستان روی دست محیط‌زیست گذاشت، سدهایی که تالاب‌ها و دریاچه‌های کشور را خشکاند و طرح‌های گردشگری که همچون طرح گردشگری در آشوراده به نگرانی فعالان و دوستداران محیط‌زیست تبدیل شده، نامه‌ای شد، خطاب به رئیس‌جمهوری و به امضای 118 استاد دانشگاه رسید. آنها در این نامه از رئیس‌جمهوری خواستند تا به محیط‌زیست توجه بیشتری داشته باشد، جاده پارک ملی گلستان که حیات گونه‌های جانوری را تهدید می‌کند را منتقل کند، در مورد پروژه‌های سدسازی تدابیر ویژه‌ای اتخاذ کند و درباره طرح‌های گردشگری مطالعه زیست‌محیطی انجام شود.
امضاکنندگان این نامه به رئیس‌جمهوری نوشتند که از حضرتعالی انتظار داریم، به‌عنوان حقوقدان با اجرای اصل 50 قانون اساسی بیش از دولت‌های قبلی به محیط‌زیست توجه فرمایید و با جدیت تمام آن‌طور که در سخنان نوروزی خود هم تأکید داشتید حفظ محیط‌زیست را سرلوحه اولویت‌های دولت قرار دهید. لذا از جنابعالی چند درخواست مشخص داریم که انتظار است به‌طور جدی پیگیری فرمایید:
1- انتقال جاده پارک ملی گلستان خواست همه متخصصان، محققان و فعالان محیط‌زیست و به‌خصوص سازمان حفاظت محیط‌زیست است. با تغییر کارکرد جاده فعلی در پارک ملی گلستان به مسیر طبیعت‌گردی و ساخت جاده جایگزین در شمال پارک زمینه توسعه گردشگری پایدار و شکوفایی اقتصادی بخش‌های ترکمن‌نشین میسر می‌شود و دولت می‌تواند این منطقه بی‌نظیر را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کرده و منبع ارزی پایداری برای نسل‌های امروز و فردا به جا بگذارد. 2- با دستور و حمایت جنابعالی کارگروه احیای دریاچه ارومیه با مشورت صدها محقق دانشگاهی داخلی و خارجی به نتایج مشخصی رسیدند که احیای این دریاچه فقط با اصلاح حوضه آبریز ارومیه ممکن است. ولی بازهم خبرهای نگران‌کننده‌ای می‌رسد که حکایت از پیگیری جدی انتقال آب دریای مازندران به دریاچه ارومیه دارد که هم برخلاف عقل جمعی است و هم در صورت اجرا جز به باد دادن بیت‌المال، تخریب شدید محیط‌زیست و بر جا گذاشتن ردپای اکولوژیکی، درمانی برای دریاچه ارومیه نخواهد بود. لذا از جنابعالی تقاضا داریم ضمن ادامه حمایت خود از تصمیمات متخصصان کارگروه احیای دریاچه ارومیه اجازه ندهید منابع بیت‌المال در شرایط سخت اقتصادی صرف پیگیری چنین پروژه‌هایی شود.3- متاسفانه حرکت نسنجیده دو دهه و نیم اخیر جنبش سدسازی در کشور نه‌تنها بخش عمده بودجه عمرانی کشور را به خود اختصاص داد، بلکه به دلیل نبود مطالعات دقیق و نیازسنجی، تاثیرات محیط زیستی خطرناکی به جا گذاشت که ازجمله می‌توان به خشک‌شدن تالاب‌ها و دریاچه‌ها، گسترش ریزگردها، خشک شدن جنگل‌ها، نابودی میراث طبیعی و فرهنگی و از همه مهم‌تر دخالت وسیع در شبکه آبیاری پایدار و خدادادی کشور اشاره کرد. همین امر مصرف آب را در کشور به یک باره افزایش داد و باعث تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگ شد. این بی‌تدبیری که متاسفانه همچنان ادامه دارد و رویکرد جدید و خطرناکی به‌عنوان انتقال آب بین حوضه‌ای هم به آن اضافه شده است، آسیب بسیار جدی به پیکره طبیعی و حتی ساختارهای اجتماعی و امنیتی کشور وارد می‌کند. ما تأکید داریم کشوری که در بسیاری از شاخص‌ها با مشکلات جدی مواجه است نمی‌تواند به داشتن جایگاه سوم جهانی در سدسازی افتخار کند چرا که توسعه پایدار، توازن رشد در همه زمینه‌ها ست و نه یک یا دو زمینه خاص. لذا از جنابعالی درخواست تجدیدنظر جدی در این سیاست‌ها را داریم. 4- وضع جنگل‌ها در کشور بسیار نگران‌کننده است. از طرفی خشکسالی‌های سال‌های اخیر و دخالت‌های نابجا در توازن آبی کشور و از طرف دیگر گسترش بی‌رویه جاده‌ها در مناطق جنگلی، زمین‌خواری و آتش‌سوزی‌های بسیار گسترده لزوم توجه دولت را به جنگل‌ها ایجاب می‌کند. لذا تقویت نیروهای حفاظتی و تقویت ناوگان هوایی اطفای حریق از خواسته‌های جامعه علمی و دانشگاهی است.5- آلودگی شهرها به‌خصوص کلانشهرها ناشی از بی‌توجهی به حمل‌ونقل عمومی و در عوض حمایت از صنعت ساخت خودروهای شخصی است. بی‌توجهی به حمل‌ونقل عمومی و توجه ویژه به زیرساخت حرکت وسایل نقلیه شخصی شامل جاده‌سازی و اتوبان‌سازی گسترده در شهرها و بین‌شهرها نشان از سیاست‌گذاری اشتباهی است که حاصلی جز مصرف سوخت، آلودگی، بیماری و کشتن و زخمی شدن صدها‌هزار نفر از هموطنان‌مان و تخریب محیط‌زیست و کشتار باقیمانده حیات‌وحش ندارد. 6- سازمان حفاظت محیط‌زیست از ضعف شدید ساختاری رنج می‌برد و به‌رغم وظایف بسیار گسترده از اقتدار، امکانات و منابع مالی، پرسنلی و تخصصی برای انجام این وظایف برخوردار نیست. لذا به جنابعالی پیشنهاد می‌گردد تا دستور فرمایند که ستادی به نام «ستاد مطالعه و برنامه‌ریزی به منظور تشکیل وزارت محیط‌زیست و میراث طبیعی» متشکل از دانشگاهیان، محققان و نخبگان داخلی و خارجی و سازمان‌های بین‌المللی تشکیل شود تا ضمن مطالعه تجربیات موفق حفظ محیط‌زیست در سایر کشورها، منابع طبیعی و گردشگری، شیلات و آب را با توجه به رابطه تنگاتنگ و نزدیکی که سازمان‌های پراکنده فعلی دارند در یک وزارتخانه تجمیع نمایید.