نرگس طیبات یکی از موسسان کارگاه مهرباف
روزی بود که تلفن زنگ زد و از آن سوی خط دختر جوانی خواست درباره مهرباف اطلاعاتی به‌دست بیاورد. از روزنامه شهروند بود. خواست قراری بگذاریم و درباره کار بگوییم. آخر هفته بود که به کارگاه مهرباف آمدند. گفت‌وگویی صمیمانه داشتیم و از مهرباف گفتیم؛ از این‌که 3سال است، 3یار دبستانی که سابقه دوستی سی‌وچندساله داریم مهرباف را راه انداخته‌ایم برای حضور زنانی که بافتنی را با دست و ماشین می‌بافند، طراحانی که تولیدات بافتنی را طراحی می‌کنند، خیاطان و... که در این 3سال همراهمان بودند. این‌که سعی کرده‌ایم با تمام رقابت‌ها سرپا بمانیم و چگونه با 5 نفر شروع کردیم و حالا به 18 نفر رسیده‌ایم؛ در دو گروه کاری متمرکز در کارگاه و 4 بافنده که در خانه‌هایشان می‌بافند. در این 3سال تمام تلاشمان این بود که بتوانیم فقط بخش کوچکی از مشکلات زنان را حل کنیم و برای اقتصاد خانواده‌ها که روزبه روز تنگ‌تر و سخت‌تر می‌شود، کمک کوچکی باشیم. از این مصاحبه چیزهایی برایم ماند که شاید بیانش خالی از لطف نباشد. اول این‌که دوست جوان مصاحبه‌کننده بسیار جوان بود و بسیار صبور. وقتی خواستم که بعد از مصاحبه متن را برایم بفرستد تا ببینم چیزی از قلم نیفتاده، متعهدانه پذیرفت و متن را فرستاد. خواهش کردم عکسی از کارگاه بگیرند و از بافندگان که انصافا عکس خوبی هم گرفتند و سبب خوشحالی بافندگان شدند که شادمان بودند از این‌که عکس‌شان در روزنامه‌ای به‌چاپ رسیده است و آن را نوعی قدردانی می‌دانستند از زحمت‌های بی‌دریغ‌شان. مصاحبه ضبط می‌شد و روی نکته‌های خاصی تأکید می‌کردم، مثل این‌که مهرباف، کارآفرینی است نه خیریه، مهرباف، فقط مختص زنان‌خودسرپرست نیست، جایی است که همه زنان که بافتن می‌دانند می‌توانند در این‌جا کار کنند و... که بعد از مشاهده متن دیدم که همه بجا و درست آورده شده؛ دست همه درد نکند. چند نسخه از روزنامه را گرفتیم و به همه همکاران دادیم، آنهایی که عکس‌شان بود، چند نسخه از روزنامه را بردند تا به دوستان و آشنا‌هایشان نشان دهند.
به‌هرحال همه خوشحال بودیم که گروهی کار ما را دیده‌اند و برای مطرح‌کردن آن وقت گذاشته‌اند، چون معمولا به کارهای کوچک اهمیت داده نمی‌شود و بیشتر تمایل به طرح کارهای بزرگ و کلان توسط آدم‌های معروف و شناخته شده است. مهرباف مصمم است بماند و برای توسعه خود نیز می‌کوشد و در این راه شناساندن مهرباف از طرف مطبوعات و روزنامه‌ای مثل «شهروند» می‌تواند به‌جذب مخاطبان بیشتر که به ماندگاری این موسسات کوچک کمک می‌کند، همراهی موثری باشد.