140 سال پیش، برابر ١٩ اردیبهشت ١٢٦٤ خورشیدی، میرزاجبار عسگرزاده معروف به «جبار باغچه‌بان»، بنیان‌گذار نخستین مدرسه ناشنوایان و همچنین نخستین کودکستان ایران، در ایروان (قلمرو امپراتوری روسیه و پایتخت کنونی ارمنستان) به دنیا آمد. مشهور است وقتی باغچه‌بان در سال ١٣٠٣ خورشيدی تصمیم گرفت نخستين مدرسه دختران را در تبریز تأسیس کند، اهالی شهر حتی آمادگی نداشتند پسران خود را به مدرسه بفرستند! اما جبار کوتاه نیامد و تا آنجا پیش رفت که در کنار این مدرسه، نامش به‌عنوان بنیان‌گذار نخستین کودکستان ایران نیز در تاریخ ثبت شد. او که پس از تأسیس مدرسه و کودکستان نام آن را «باغچه اطفال» گذاشته بود، پس از مدتی در میان مردم به باغچه‌بان معروف شد. در کلاس درس جبار باغچه‌بان سه کودک کر و لال هم بودند که همین باعث شد باغچه‌بان به فکر دایر کردن کلاس‌های مخصوص برای کودکان ناشنوا بیفتد. او در سال ١٣١٢ خورشیدی نخستین مدرسه ناشنوایان را در تهران راه‌اندازی کرد و روش خاص خود را برای تعلیم این کودکان به کار گرفت.