12 سال پیش در چنین روزی، برابر 8 آوریل ٢٠١٣ میلادی، مارگارت هیلدا تاچر، نخستین نخست‌وزیر زن تاریخ بریتانیا و همچنین رهبر سابق حزب محافظه‌کار این کشور، بر اثر سکته مغزی در سن ۸۷ سالگی درگذشت. تاچر به دلیل پافشاری شدید‌ بر سیاست‌ اقتدارگرایی محافظه‌کارانه به «بانوی آهنین» شهرت داشت و شاید به همین دلیل بسیاری او را از نظر صلابت سیاسی هم‌تراز وینستون چرچیل نخست‌وزیر مشهور و با نفوذ دهه‌های ۴۰ و ۵۰ بریتانیا ارزیابی می‌کنند. تاچر در سال ۱۹۷۹ با شعار بهبود اوضاع اقتصادی به نخست‌وزیری انگلستان رسید و تا ۱۹۹۰ میلادی در این پست باقی ماند. او از طرفداران پروپاقرص اقتصاد بازار آزاد به شمار می‌رفت، اما حاصل 11 سال حکمرانی‌اش چیزی جز یک شکاف طبقاتی عظیم نبود. تاچر در سیاست خارجی خود نیز گرچه مخالف همگرایی با اروپا بود، اما انگلستان را دربست به مجری سیاست‌های آمریکا تبدیل کرد. جنگ فالکلند و مشارکت گسترده در جنگ اول خلیج فارس را نیز از جمله دستاوردهای نظامی دوران حکومت او بر انگلستان باید قلمداد کرد. مارگارت تاچر در سال‌های پایانی عمر از بیماری آلزایمر رنج می‌برد و به همین دلیل در مجامع عمومی کمتر ظاهر می‌شد.