طی یک تحقیق، هفت کشور پرجمعیت جهان و جمعیت آن‌ها از سال ۱۹۷۵ تا 2100 مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق برای ارقام پس از سال ۲۰۲۵ از تخمین استفاده شد. محققان با استفاده از داده‌ها توانستند پیک جمعیت هر کشور را ردیابی کرده و سال پیک جمعیت کشورها را مشخص کنند. توجه داشته باشید این نتایج پیش‌بینی‌هایی بر اساس الگوهای فعلی باروری، مرگ و میر و مهاجرت هستند. عواملی مانند جنگ، بیماری و قحطی در نظر گرفته نشده‌اند، همچنین تغییرات ناگهانی در چشم‌اندازهای اجتماعی-اقتصادی که می‌توانند بر نرخ زاد و ولد تأثیر بگذارند نیز محاسبه نشده‌اند. از هفت کشور پرجمعیت جهان، یک کشور یعنی چین قبلاً به اوج جمعیت خود در سال ۲۰۲۱ رسیده است. کشورهای دیگر و به طور خاص برزیل، اندونزی و هند، در مسیر رسیدن به اوج خود در ۲ تا ۴ دهه آینده هستند.
در همین حال، ایالات متحده آمریکا، پاکستان و نیجریه به رشد آهسته خود تا بعد از سال ۲۱۰۰ ادامه خواهند داد. از این سه کشور، تخمین‌های فعلی نرخ باروری نیجریه و پاکستان را بالاتر از نرخ جایگزینی جمعیت تا دهه ۲۰۸۰ نشان می‌دهد. نرخ باروری، میانگین تعداد فرزندانی است که یک زن در طول دوران باروری خود به دنیا می‌آورد. نرخ جایگزینی، تعداد فرزندانی است که به ازای هر زن متولد می‌شوند که در آن سطح جمعیت ثابت می‌ماند. بدون در نظر گرفتن مهاجرت، این شاخص نشان می‌دهد که جمعیت پاکستان و نیجریه احتمالاً برای مدت زمان طولانی رشد خواهد کرد. از طرف دیگر، نرخ باروری ایالات متحده در حال حاضر زیر نرخ جایگزینی است که نشان می‌دهد جمعیت باید کاهش یابد، اما مهاجرت به این کشور مدت‌هاست که رشد جمعیت را تقویت کرده و این روند احتمالاً سایر کاهش‌ها را جبران خواهد کرد.