[شهروند] در ایام برگزاری جشنواره فیلم فجر به سر میبریم و تا ساعاتی دیگر برگزیدگان چهل و سومین دوره این قدیمیترین گردهمایی سینمایی منبعث از پیروزی انقلاب اسلامی به ضیافت سیمرغهای بلورین خواهند رفت. در جشنواره امسال حضور فیلمهای جنگی یا به عبارت بهتر دفاع مقدسی نمود چشمگیری داشت و سینمادوستان این توفیق را داشتند تا به تماشای داستان تعدادی از شخصیتهای نامآشنا و نامدار تاریخ جنگ تحمیلی روی پرده نقرهای بنشینند. جالب اینکه این ایام از قضا مصادف شده است با سالروز یکی از مهمترین و موفقترین عملیاتهای تاریخ دفاع مقدس که صفحه جدیدی را در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران گشود و پس از فتح خرمشهر، یک بار دیگر داغ شکستی عظیم را بر دل صدام حسین گذاشت. 39 سال پیش در چنین روزهایی، یعنی دهه سوم بهمن ١٣٦٤ خورشیدی، نیروهای مشترک ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحرکات نظامی بزرگی را آغاز کردند که بعدها در تاریخ به عملیات «فتح فاو» شهرت یافت و به عنوان بزرگترین دستاورد نظامی ایران پس از عملیات بیتالمقدس و آزادسازی خرمشهر ثبت شد.
مهمترین و افتخارآمیزترین عملیات تاریخ جنگ تحمیلی
به این نامها توجه کنید: طریقالقدس (منتهی به آزادسازی بستان)، فتحالمبین (منتهی به بازپسگیری ٢٥٠٠ کیلومتر مربع از اراضی اشغالی ایران)، ثامنالائمه (منتهی به شکستن حصر آبادان)، بیتالمقدس (منتهی به آزادسازی خرمشهر)، رمضان (منتهی به محاصره بصره)، محرم (منتهی به تصرف چاههای نفت موسیان عراق)، خیبر (منتهی به قطع جاده ارتباطی بصره به بغداد و تصرف جزایر مجنون)، کربلای یک (منتهی به بازپسگیری شهر مهران)، کربلای ٥ (منتهی به تصرف ١١ قرارگاه ارتش عراق) و... برای آنهایی که با تاریخ جنگ ایران و عراق آشنایی دارند، این اسامی آشناتر از آشنا و یادآور عملیاتهایی هستند که مهمترین پیروزیها را نصیب نیروهای مسلح ایران شامل ارتش و سپاه کردند. اما اگر بخواهیم از میان همه اینها، فقط و فقط یکی را واجد صفت افتخارآمیزترین عملیات تاریخ جنگ تحمیلی قلمداد کنیم، آن بدون هیچ شک و تردیدی «والفجر ٨» یا «فتح فاو» است. عملیات بسیار مهمی که اتصال محدود عراق به آبهای خلیج فارس را کاملاً قطع کرد و بندر امالقصر را زیر آتش توپخانه ایران قرار داد.
قطع ارتباط عراق با خلیج فارس و هتک حیثیت صدام
آغاز این عملیات با تجمع نیروها در حوالی بندر امالقصر بهعنوان دروازه بصره همراه بود که البته هدف از آن فریب عراقیها بود. نقشهای که نتیجه هم داد و ارتش بعث قسمت اعظمی از نیروهای زرهی و پیاده خود را برای دفاع از بصره در این بخش جبهه مستقر کرد. با افزایش تحرکات نیروهای ایرانی و در حالی که ارتش بعث مشغول دفع حملات سنگین ایران در چند کیلومتری بصره بود، کمی دورتر نیروهای ایرانی با احداث یک پل متحرک روی اروندرود و به کار گرفتن قایقهای تندرو و همچنین شناورهای سنگین (برای حمل ادوات زرهی) از شش نقطه وارد شبهجزیره فاو شدند و آن را به تصرف خود درآوردند. افتادن فاو به دست ایرانیها ضربهای حیثیتی و غیرقابل تحمل برای شخص صدام بود و پاتکهای سهمگین عراقیها برای بازپس گرفتن این شبهجزیره خود موید این ادعاست. فاو تا یک سال مانده به پایان جنگ در اشغال ایران باقی ماند و عراقیها پس از دو سال با بهره گرفتن از تسلیحات شیمیایی و همچنین کمکهای اطلاعاتی-نظامی آمریکا، موفق به پس گرفتن آن شد.