47 سال پیش در چنین روزی، برابر 5 فوریه ١٩٧٨ میلادی، دیوان‌عالی کشور پاکستان حکم اعدام ذوالفقار علی بوتو رئیس‌جمهوری سابق این کشور را تأیید کرد. او در کودتایی که زنرال ضیاءالحق ترتیب داده بود از قدرت برکنار و سپس در دادگاه به جرم دست داشتن در قتل پدر یکی از مخالفان سیاسی خود به اعدام محکوم شده بود. بوتو نقش مهمی در پیشرفت صنعت اتمی پاکستان و مجهر شدن این کشور به بمب هسته‌ای داشت و همه این تلاش ها به خاطر آن بود که بزگترین دشمن و رقیب منطقه‌ای پاکستان یعنی کشور هند به این سلاح مخرب دست پیدا کرده بود. نقل مشهوری از بوتو وجود دارد به مضمون که: «اگر پاکستانی‌ها مجبور شوند علف بخورند هم ما بمب هسته‌ای را خواهیم ساخت.» ذوالفقار علی بوتو 4آوریل ١٩٧٩ میلادی در 51 سالگی اعدام شد.