شهید سعید رشاد، یکم فروردین 1345، در شهرستان دزفول چشم به جهان گشود. تا پايان دوره متوسطه در رشته رياضی درس خواند. كارمند كميته امداد و بسیجی بود. سال 1372 ازدواج كرد و صاحب یک پسر شد. از همان ابتدا جذب بسيج شد.وی حضور در جبهه را يك تكليف الهی می دانست. پس از پايان جنگ تحميلی، شور و شوق خدمت به مردم به ويژه مستمندان باعث شد تا به كميته امداد امام خمينی شهرستان دزفول بپيوندد و تلاش مقدس خود را در جبهه ديگری ادامه دهد. همگام با سربازان گمنام جبهه محروميت زدائی تلاش و كوشش خود برای زدودن فقر از جامعه و دستگيري و كمک به محرومان را آغاز کرد. شوق خدمت به محرومان در ایشان آن چنان جوشان بود كه حتی تا يک روز قبل از شهادتش براي تهيه داروهاي كمياب جهت نيازمندان با يكی از مراكز درمانی خارج از دزفول هماهنگي بعمل آورده بود تا از آن جا داروی مورد نياز آنها را تهيه کند. سرانجام  پس از يك ماه عبادت و بندگی خدا در ماه مبارک رمضان و در آستانه بيستمين فجر انقلاب اسلامی سيزدهم بهمن 1376، درحاليكه پس از زيارت دانيال نبی(ع) در شوش، جهت بازديد از مناطق عملياتی فتح المبين عازم منطقه غرب كرخه شده بودند بر اثر انفجار مين بجای مانده از دوران هشت سال دفاع مقدس به همراه سه تن از همكارانش مظلومانه به شهادت رسيد. مزار ایشان در بهشت علي زادگاهش واقع است.