مسعود اسماعیلی شهید امدادگری است که 23 تیرماه 1338 در شهر شلمزار استان چهارمحال‌وبختیاری به دنیا آمد. چون پدرش خادم مسجد بود، از همان کودکی با شعائر دینی آشنا شد. همراه پدر در نماز اول وقت شرکت می‌کرد و در اجرای برنامه‌های فرهنگی - مذهبی بسیج حضور فعالی داشت. در توصیف خصوصیات اخلاقی وی، می‌توان گفت یکی از بارزترین ویژگی‌های این شهید گرانقدر علاقه بی‌انتهایش به کمک به همنوعان عنوان کرد. روحیه‌ای که در تمام امدادگران شهید ملموس است. این شهید بزرگوار علاقه زیادی به مطالعه داشت. علاوه بر این‌که شاگرد ممتاز مدرسه بود، همیشه قسمتی از وقت خود را به مطالعه کتاب‌های غیردرسی اختصاص می‌داد و به دوستان و آشنایان هم توصیه می‌کرد که از فراگیری علم و دانش غافل نشوند. به خانواده احترام زیادی می‌گذاشت. خانواده برایش ارزش و اولویت بالایی داشت. از خصوصیات بارز دیگر این شهید کمک به دیگران بود. وی کمک کردن را دوست داشت، برای همین در بین دیگران نیز محبوب بود. او اشتیاق زیادی برای رفتن به جبهه داشت. یک روز از رادیو شنید که جمعیت هلال‌احمر برای اعزام به جبهه امدادگر می‌پذیرد. مسعود نیز پس از ثبت‌نام و گذراندن آموزش‌های مقدماتی عازم جبهه شد. سرانجام 26 اردیبهشت‌ماه ‌سال 1361 شهید مسعود اسماعیلی شلمزاری، در اوایل شروع عملیات والفجر 8 قبل از آزادی خرمشهر در منطقه عملیاتی فکه مورد اصابت ترکش قرار گرفته و به درجه رفیع شهادت نائل شد. قسمتی از وصیتنامه شهید آمده است: «امروز که بايد هر مسلمان و هر انسان معتقد به ندای «هل من ناصر ينصرني» امام پاسخی بدهد و امام را ياری کند که با خلوص نيت و آگاهانه به سوی جبهه‌ها شتافته تا اين بعثيان متجاوز و کافر را نابود و خون شهيدان اين جنگ تحميلی را نگذاريم پايمال شود. از پدر و مادرم خيلی معذرت مي‌خواهم که خداحافظی نکردم. به خاطر اينکه شما را ناراحت نکنم خدا‌حافظي نکردم و اميدوارم که مرا ببخشند و افتخار کنند که شهيدي در راه خداوند بزرگ دادند چون اين يک حکم الهي و شرعي مي‌باشد و نبايد ناراحت و نگران باشند. از اينکه من از اين دنيا رفتم بايد خوشحال باشند که به لقاء‌الله پيوستم و اين دنيای فانی را رها کردم و راه سرخ را انتخاب کردم.»