رئیسجمهور گفت: مسئله بنزین امروز یک چالش جدی برای کشور است و با واقعیتهای سختی در این زمینه روبهرو هستیم.
مسعود پزشکیان در پاسخ به سؤال یک رسانه، مبنی بر اینکه «تولید روزانه بنزین تا پایان برنامه هفتم توسعه باید به ۱۲۹ میلیون لیتر برسد که درصورت تحقق باز هم ایران در طول ۵ سال آینده با بحران ناترازی بنزینی مواجه خواهد شد و مشخصا برنامه دولت جنابعالی در زمینه آزادسازی بنزین چیست؟» اظهار داشت: برخی گلایه میکنند که چرا مسئولان دولت درباره ناترازی بنزین سخن میگویند و مردم را نگران میکنند. من از روز اول، به مردم تعهد دادهام که با آنها صادق باشم. مسئله بنزین امروز یک چالش جدی برای کشور ماست. ما با واقعیتهای سختی در این زمینه روبهرو هستیم.
وی افزود: از یک طرف، مصرف بنزین در حال افزایش است و از طرف دیگر، ظرفیت تولید ما محدودیتهایی دارد. بخش قابل توجهی از درآمدهای ارزی کشور نیز در این شرایط دشوار تحریمی، صرف واردات بنزین میشود. در عین حال مشکلات مزمن دیگری مثل کیفیت خودروها و مصرف بالای سوخت نسبت به میانگین جهانی را داریم که نکته بسیار مهمی است.
پزشکیان ادامه داد: با تمام این تفاسیر، طرح این دغدغهها در حوزه عمومی، به این معنا نیست که دولت اراده کرده است با گرانسازی بنزین، فشار مضاعفی را روی دوش مردم و معیشت آنها وارد کند. در دولت وفاق ملی، عهد کردهایم که هیچ تصمیمی را بدون همراهی جامعه و رضایت آنها نگیریم. سیاست دولت در قبال بنزین، موضوع حساسی است که نیاز به بررسیهای دقیق و کارشناسی دارد.
رئیسجمهور گفت: شخصا معتقدم، تصمیمگیری در این زمینه نیازمند توجه به زوایای مختلفی است که باید به آن فکر کنیم. در درجه اول باید بهدنبال راههایی باشیم که ظرفیت تولید بنزین در کشور بیشتر شود. این کار میتواند شامل نوسازی پالایشگاههای موجود، افزایش ظرفیت آنها یا حتی احداث پالایشگاههای جدید باشد. در درجه دوم، باید بهدنبال کاهش مصرف بنزین از طریق بهینهسازی مصرف سوخت در خودروها و توسعه حملونقل عمومی باشیم.
در گام سوم نیز باید بهدنبال مطالعه طرحهایی برای اصلاح نظام یارانهای بنزین باشیم. اصلاح نظام یارانهدهی لزوما بهمعنای آزادسازی نیست. میتوان بهدنبال طرحهای آلترناتیو مثل سهمیهبندی هوشمند یا سیاستهای دیگری رفت که کمک کند تا به این ناترازی که واقعا در حال اتلاف منابع ملت ایران است، غلبه کنیم.
وی خاطرنشان کرد: اما نکته مهم این است که هر تصمیمی در این زمینه باید با درنظر گرفتن شرایط اقتصادی مردم و توأم با رضایتمندی آنها باشد. ما به هیچ عنوان نمیخواهیم فشار مضاعفی به مردم، خصوصا اقشار متوسط و کمدرآمد وارد شود. اولویت کشور مدیریت مصرف، افزایش تولید و حفاظت از منافع مصرفکنندگان است. این مسیر پیچیدهای است که حتما باید با دقت و حساسیت آن را طی کرد.