جایزه ملی کتاب به عنوان معتبرترین جایزه ادبی آمریکا در حالی برندگان خود را شناخت که برخی از چهره‌های برگزیده به تحریم اسرائیل پرداخته و مراسم اختتامیه را به صحنه اعتراض به جنایت‌های اسرائیل تبدیل کردند. یکی از برندگان این جایزه معتبر پرسیوال اورت 67 ساله بود که چند هفته پیش هم با امضای بیانیه تحریم اسرائیل خبرساز شده بود. اورت که نویسنده بیش از 30 رمان و مجموعه داستان در 30 سال گذشته بوده، جایزه 10 هزار دلاری جایزه ملی کتاب آمریکا را به خاطر رمان «جیمز» به خانه برد که بازنویسی کتاب معروف «ماجراهای هاکلبری فین» نوشته مارک تواین است.
در مراسم اهدای جایزه به برگزیدگان جایزه ملی کتاب آمریکا باز هم اعتراضات ضد اسرائیلی نقش پررنگی داشت و صحنه اهدای جوایز شاهد اعتراضات برگزیدگان به جنایت‌های رژیم صهیونیستی و حمایت‌های مالی آمریکا بود. نکته جالب این که سال گذشته نیز پس از اعلام نام برندگان، 20 نویسنده فینالیست روی صحنه آمده و با خواندن بیانیه‌ای جمعی، مراسم را به یک آیین ضد اسرائیلی بدل کردند.
حالا یک‌سال بعد؛ برندگان امسال نیز در سخنرانی‌های خود بر لزوم توقف جنایت‌های اسرائیل در غره تاکید کردند. در واقع علاوه بر پرسیوال اورت که پیش‌تر نیز تمایلات ضداسرائیلی خود را نشان داده بود، شیفا صفدی و لنا خلف توفاها نیز از جمله سخنران‌هایی بودند که در مراسم پایانی به سیاست‌های آمریکا و جنایت‌های اسرائیل انتقاد کردند.
شیفا صفدی برای رمان کریم بین، برنده جایزه 10000 دلاری بخش ادبیات جوانان شد. این رمان درباره پسری آمریکایی-سوری است که مادرش به دلیل قانون ممنوعیت سفر مسلمانان به آمریکا در سال 2017 در سوریه به دام افتاده است. این قانون که در سال 2017 توسط ترامپ اعمال و توسط جو بایدن نیز در سال 2020 لغو شد؛ به گفته دونالد ترامپ که امسال قبل از پیروزی در انتخابات گفته بود، قرار است امسال بازگردد و در واقع ترامپ یک بار دیگر ورود پناهندگان مسلمان را ممنوع خواهد کرد.
صفدی در این زمینه می‌گوید: «این دیگر داستانی تاریخی نیست... کار ما در سال 2020 متوقف نشد. انسان‌زدایی از اعراب و اسلام‌هراسی بیش از هر زمان دیگری در سال گذشته افزایش یافته است تا نسل‌کشی مردم فلسطین را توجیه کند».
لنا خلف نیز که برای مجموعه شعر «چیزی درباره زندگی» برنده جایزه شده؛ می‌گوید: «ما داریم دومین نوامبر نسل‌کشی با بودجه آمریکا را پشت سر می‌گذاریم. امیدوارم هر یک از ما بتوانیم آن‌قدر خودمان را دوست داشته باشیم که بایستیم و آن را متوقف کنیم». این نویسنده در بخشی از سخنان خود از نویسندگان خواست با استفاده از قدرت کلمات خواستار پایان دادن به نسل‌کشی در غزه شوند: «می‌خواهم که ما احساس ناراحتی کنیم، سرگردان و عصبانی باشیم، از هر نهادی فارغ از هر عنوانی بخواهیم که هر نهادی که ما هزینه آن را می‌پردازیم، تامین مالی و تسلیحات نسل‌کشی غزه را متوقف کند».