64 سال پیش، برابر با شانزدهم اسفند 1329 خورشیدی، سپهبد حاج‌علی رزم‌آرا، نخست‌وزیر وقت ایران، در مسجد شاه تهران (مسجد امام) توسط خلیل طهماسبی از اعضای فداییان اسلام مورد سوء‌قصد قرار گرفت و کشته شد. رزم‌آرا از جمله مخالفان سرسخت ملی شدن صنعت نفت ایران بود زیرا عقیده داشت ایرانی‌ها توان فنی در اختیار گرفتن کامل صنعت نفت را ندارند و باید در گفت و گو با انگلستان، به افزایش سهم ایران از سود حاصل، به 50 درصد رضایت دهیم. او چند روز پیشتر، از تریبون مجلس شورای ملی گفته بود: «ملت ایران، عُرضه ساختن لولهنگ را هم ندارند، آن وقت چطور می‌خواهند دستگاه عظیم نفت را اداره کنند». یک روز پس از قتل او، یعنی در روز ۱۷ اسفند ۱۳۲۹ کمیسیون نفت، پیشنهاد ملی کردن صنعت نفت را تصویب و اعلام کرد. قانون ملی شدن صنایع نفت در مجلس شورای ملی در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۲۹ و در مجلس سنا در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ به تصویب رسید. فردای ترور رزم‌آرا، روزنامه «نبرد ملت» ارگان فداییان اسلام، تیتر زد «رزم‌آرا به جهنم رفت و سایر خائنین به دنبال او رهسپار می‌شوند.» مجلس شورای ملی در دوره شانزدهم در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۳۳۱ به درخواست شمس قنات‌آبادی (از یاران آیت‌الله کاشانی) در ماده واحده‌ای به قید ۳ فوریت چنین تصویب کرد: «چون خیانت حاج‌علی رزم‌آرا بر ملت ایران ثابت گردیده، هر گاه قاتل او استاد خلیل طهماسبی باشد، به موجب این قانون مورد عفو قرار می‌گیرد و آزاد می‌شود.»